نقش صنايع كوچك و متوسط در توسعه صنعتي بر پايه الگو‌سازي فرايند انتشار

صنايع كوچك و متوسط (SME) از مهم‌ترين بخش‌هاي اقتصادي در هر كشور هستند.  اين صنايع، با ايجاد صرفه‌هاي تجمع در مراكز صنعتي، معمولاً تبديل به مراكز رشد مي‌شوند؛ در حالي كه صنايع بزرگ بر پايه صرفه‌هاي مقياس، تبديل به قطب‌هاي رشد مي‌شوند. در چارچوب اقتصاد منطقه‌اي، صنايع كوچك و متوسط در فضاي جغرافيايي و صنايع بزرگ در فضاي اقتصادي اثرگذارند. حال آن كه صنايع  كوچك با تكيه بر آثار انتشار، نقش خود را در توسعه صنعتي و رشد اقتصادي به عنوان يك مركز رشد ايفا مي‌كنند. با پذيرش اين امر، مقاله حاضر به بررسي و الگوسازي دو موضوع در زمينه آثار فعاليت صنايع كوچك و متوسط پرداخته است: الگو سازي فرايند انتشار و الگوسازي نحوه انتقال اطلاعات (يا به طور مشابه ابداعات و فناوري). هر دو موضوع، در زمينه نظريه هاي امواج قابل طرح هستند . ميان دو منطقه ي فرضي ، معمولاً اختلاف ميان نوع و كاركرد صنايع مي تواند تفاوت ميان امواج فيمابين را ايجاد كند.  با توجه به اين كه هر صنعت به خودي خود داراي آثار پيشين و آثار پسين است ، هر منطقه نيز متناسب با نوع صنايع استقرار يافته در آن ، مي تواند داراي آثار پيشين و آثار پسين بر ساير مناطق در فضاي جغرافيايي يا فضاي اقتصادي باشد . براي الگوي فرآيند انتشار، از رهيافت الگوهاي جاذبه و براي الگوي فرآيند و نحوه انتقال اطلاعات، از نظام انتقال سلسله مراتبي استفاده شده است. در هر دو روش، نتيجه امر به صورت الگوهاي انتشار در حالت عام و در شرايط خاص بيان شده است. توابع نظري استخراج شده، بيانگر نحوه تعامل مناطق بر اساس انواع صنايع مستقر در آنها هستند . آثار بيان شده در الگوهاي مورد  نظر نشان مي دهد كه صنايع كوچك و متوسط مي توانند با ارسال امواج مستمر ابداعاتي ، اطلاعات و ساير امواج توسعه ، تأثيرات مهمي بر مناطق پيرامون داشته باشند.