شدت علائم اختلالات شخصيت در والدين كودكان مبتلا به اختلال اوتيسم، اختلال نقص توجه/ بيش‌فعالي و كنترل نرمال

مقدمه: مسائل والدين ضمن آنكه مي‌تواند به بروز يا تشديد اختلالات فرزندان منجر شوند از مشكلات رواني فرزندان نيز متأثر مي‌شوند.هدف: هدف پژوهش حاضر مقايسه شدت علائم اختلالات شخصيت در والدين كودكان مبتلا به اختلال اوتيسم، والدين كودكان مبتلا به اختلال نقص توجه/ بيش‌فعالي و والدين كودكان سالم بود.روش: پژوهش حاضر مقطعي است. جامعه پژوهش شامل كليه والدين كودكان مبتلا به اختلال اوتيسم و اختلال نقص توجه/ بيش‌فعالي در سال ۱۳۹۹ در شهر تبريز بود. تعداد ۱۳۰ نفر از والدين كودكان اوتيسم، ۱۷۰ نفر از والدين كودكان اختلال نقص توجه/ بيش‌فعال به صورت در دسترس انتخاب گرديد و با ۲۷۳ نفر از والدين كنترل بهنجار همتاسازي گرديد. كليه سنجش‌هاي باليني اختلال اوتيسم، اختلال نقص توجه/ بيش‌فعال و هم ابتلايي اختلال رواني ديگر توسط روانپزشك كودك و نوجوان صورت گرفت. شدت علائم اختلالات شخصيت والدين با استفاده از پرسشنامه اختلال شخصيت ميلون ۳ سنجش گرديد. براي تجزيه‌ و تحليل داده‌ها از آزمون كروسكال واليس با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۶ استفاده گرديد.يافته‌ها: براساس نتايج آزمون كروسكال واليس، ميانگين رتبه‌اي اختلالات شخصيت سه گروه به ترتيب والدين كودكان مبتلا به اختلال اوتيسم والدين كودكان مبتلا به اختلال نقص توجه/ بيش‌فعال والدين كنترل بودند (۰/۰۱ p).نتيجه‌گيري: والدين كودكان اوتيسم در مقايسه با والدين كودكان اختلال نقص توجه/ بيش‌فعال از آسيب‌پذيري بيشتر شدت علائم اختلالات شخصيت رنج مي‌برند. مطالعات تكميلي نياز است تا متناسب با شرايط گروه‌ها مداخلات باليني صورت گيرد.