طراحي مدل هوشمندي رقابتي با رويكرد تركيبي مدل‌يابي ساختاري تفسيري– دلفي فازي (مطالعه موردي: شركت‌هاي كارآفرين صنايع غذايي استان تهران)

در دنيـاي رقابتي امـروز، استفاده بهينه از فرصت‌هاي محيطي و ايجـاد مزيت رقابتي پايدار از جمله دغدغه‌هاي اصلي شركت‌ها است. يكي از تكنيك‌هاي مهم در ايجاد مزيت رقابتي، هوشمندي رقابتي است. هدف پژوهش حاضر، طراحي مدل هوشمندي رقابتي در صنايع غذايي است، لذا از تركيب روش دلفي فازي و مدل‌يابي ساختاري تفسيري استفاده شده است. در اين پژوهش، از نظرات 16 نفر از صاحب‌نظران و خبرگان درگير در حوزه‌ي صنايع غذايي استان تهران كه به روش قضاوتي و تكنيك گلوله برفي انتخاب شدند، استفاده شد. براي غربال‌گري مؤلفه‌ها از روش دلفي فازي استفاده شد كه از بين 39 شاخص شناسايي شده، ميانگين دي فازي شده‌ي سه شاخص، كمتر از 0/7 بود لذا 36 شاخص در قالب 6 مؤلفه شناسايي شدند. سپس، براي سطح‌بندي مؤلفه‌هاي شناسايي شده، از مدل‌يابي ساختاري تفسيري استفاده شد. نتايج 1ISM نشان داد مؤلفه‌ها در سه سطح قرار دارند و زيربناي هوشمندي رقابتي در صنايع غذايي، در درجه اول مؤلفه‌هاي نهادي و اجتماعي، درجه دوم مؤلفه‌ رقبا و درجه سوم، مؤلفه‌هاي استراتژيك، تكنولوژي و بازار هستند. همچنين، نتايج تحليل MICMAC2 نشان داد مؤلفه‌هاي هوشمندي نهادي و اجتماعي در خوشه مستقل و مؤلفه‌هاي هوشمندي استراتژيك، تكنولوژي و بازار در خوشه وابسته و هوشمندي رقبا در خوشه خودمختار قرار دارند.