مدل خودتوسعه‌اي عصب-شناختي رهبران: با تأكيد بر رهبران دانشگاهي

پژوهش حاضر با هدف ارائه مدل خودتوسعه‌اي عصب-شناختي رهبران و با تأكيد بر رهبران دانشگاهي انجام شده است. در اين پژوهش از رويكرد كيفي و روش فراتركيب سندلوسكي و باروسو (2007) استفاده شده است. جامعه پژوهش حاضر را كليه اسناد علمي-فني يافته شده به تعداد حدود 1700 سند علمي-فني تشكيل داده كه در 4 پايگاه علمي داخلي و 11 پايگاه علمي خارجي مورد جستجو قرار گرفتند. از مجموع اين اسناد، پس از گزينش موضوعي و محتوايي، نهايتاً 63 سند علمي-فني از آن‌ها برگزيده و تحليل شد. در پژوهش حاضر، از روش كدگذاري براي تحليل يافته‌ها استفاده شد. به منظور تأمين اطمينان‌پذيري از روش ساخت‌يافته براي ثبت، نوشتن و تفسير يافته‌ها و براي تأمين باورپذيري پژوهش از روش تثليث داده‌اي استفاده شده است. يافته‌ها حاكي از شناسايي پنج بعد كليدي بوده است. بعد اول، بستر عصب شناختي، شامل ابعاد تخصصي، فرهنگي، كالبدي و فناورانه است. بعد دوم، راهبردهاي عصبي (EEG, SST, PET, FMRI, TMS, OT, CTS, Neuro feedback) است كه براساس تكنولوژي‌هاي عصبي به توسعه رهبران كمك مي‌كند. بعد سوم، راهبردهاي شناختي (ترسيم نقشه شناختي، كاربست سيستم‌اي شناختي-رفتاري، تحليل زمان پاسخ، تفكر انتقادي، شبكه‌سازي مفهومي و گسترش معنايي) است كه با به كارگيري روش‌هاي كلاسيك شناختي به تشخيص و توسعه مي‌پردازد. بعد چهارم، شايستگي‌هاي عصبي (خودآگاهي، خودكنترلي، خوديادگيري، خودنظم‌دهي، خودانگيزشي، خودسازگاري، خودبهبودي و خودتشويقي عصبي) است كه انتظار مي‌رود در مغز افراد رشد يابد. نهايتا بعد پنجم، شايستگي‌هاي شناختي (خودشناسي، خودانتقادي، خودتصميم‌گيري، خودآموزي، خودارزيابي، خودادراكي، خودرهبري و خودگفتگويي شناختي) است كه در ذهن افراد توسعه مي‌يابد. بدين صورت، با ايجاد يك بستر عصب-شناختي و سپس به‌كارگيري راهبردهاي عصب-شناختي، شايستگي‌هاي عصب-شناختي در رهبران دانشگاهي توسعه خواهد يافت.