بررسي تأثير تغيير كاربري ابنيه تاريخي در پايداري محيطي؛ نمونه مطالعاتي: سراي كاظمي شهر تهران

اهداف: خانه كاظميان از بناهاي تاريخي در شهر تهران مي‌باشد؛ كه مورد مرمت و به خانه موزه تهران تغيير كاربري داده شده است. در اين پژوهش، به ارزيابي و تحليل ميزان پايداري در تغيير كاربري خانه كاظميان به عنوان نمونه اي از ميراث معاصر تغيير كاربري يافته توسط سازمان زيباسازي شهر تهران و شهرداري تهران پرداخته شده است. ابزار و روش‌ها: اين پژوهش كاربردي و شيوه جمع‌آوري داده‌هاي آن مطالعات اسنادي و ميداني است. ابتدا به مطالعه و بررسي اصول و شاخص‌هاي پژوهش پرداخته شده است. سپس جهت تحليل شاخص‌ها در خانه كاظميان به مشاهده و مصاحبه با 15 نفر از كارشناسان و متخصصان اين حوزه پرداخته شده است. يافته‌ها: پايداري اجتماعي در سطح بالا به دليل حفظ و تقويت حس زمان، حس مكان، سرزندگي اجتماعي و تجديد خاطرات جمعي، پايداري كالبدي در سطح بالا، به دليل تغييرات منعطف و حفظ اصول، ساختار و ارزش‌هاي تاريخي- فرهنگي بنا، پايداري عملكردي پايين به دليل تنوع پايين كاربري و فعاليت و تطابق پايين با نياز ساكنان بافت پيراموني، پايداري اقتصادي در سطح پايين به دليل سودآوري اقتصادي پايين و پايداري زيست محيطي در سطح متوسط ارزيابي شده است. نتيجه‌گيري: مي‌توان معيارهايي نظير تغيير كاربري سازگار در خانه‌هاي تاريخي با رعايت اصول و فرايند مشخص، توجه به ارزش‌هاي اجتماعي و فرهنگي بنا، توجه به ارزش‌هاي زيست محيطي و ارزش‌هاي بازار و ايجاد رونق اقتصادي مستمر را در ايجاد توسعه پايدار در خانه‌هاي تاريخي و حركت در مسير توسعه پايدار موثر دانست.