جلوه هاي پايداري در معماري ايران؛ نمونه مطالعاتي: خانه مينايي تهران

اهداف:كاربري مسكوني و مسكن نمونه اي كامل از معماري ايراني است كه مملو از آموزه هاي زيبايي شناسانه و فني براي معاصرسازي در روزگار حاضر است. هدف اصلي معرفي رهنمودهاي معمارانه در مفاهيم پايداري با در نظر گرفتن سنت و ارزشهاي بومي است. ابزار و روش ها: روش پژوهـش كيفـي مبتني بر استدلال منطقي است. نمونه مطالعاتي به صورت هدفمند از ميان خانه هاي تغيير كاربري يافته توسط سازمان زيباسازي شهر تهران و شهرداري تهران انتخاب شده است. خانه مينايي بين دو كوچه ناصرخان انشاء و كامرانيه در خيابان وليعصر بالاتراز ميدان منيريه در محله منيريه قرار دارد كه پس از تغيير كاربري، در اختيار شهروندان قرار گرفته است. يافته ها: نتايج تحقيق نشان از ارزش هاي پايدار خانه مينايي به عنوان نمونه اي از آثار گرانسنگ معماري سنتي ايران دارد. نتايج نشان مي دهد كه تغيير كاربري اين خانه، باعث تعامل بيشتر خانه و شهر شده است، خانه اي نيمه مخروب به منبع الهام براي معماري امروز و آينده تبديل شده است، مفاهيمي كه همه در راستاي حركت به سمت پايداري است. نتيجه گيري:خانه مينايي الگوي ارزشمند از گنجينه آموزه هاي معماري سنتي ايران و بافت كهن تهران است كه آن را مي توان نمونه اي ارزشمند از تجلي پايداري در معماري و شهرسازي ايراني دانست. نتيجه گيري مقاله همراه با رهنمودهايي است به عنوان راهنما و يا دستورالعمل هايي براي طراحي خانه هاي پايدار مفيد خواهند بود.