مديريت شبانه شهري؛ الگويي جديد در راستاي حكمروايي خوب شهري

از زمان شكل‌گيري بلديه بعنوان اصلي‌ترين نهاد متولي مديريت شهري در ايران كه بيش از صد سال از تاريخ شكل‌گيري آن مي‌گذرد، همواره تامين نيازهاي خدماتي و پاسخگويي بهينه به نيازهاي شهروندان در هنگام شب، در قالب نقش و جايگاه‌هاي مختلفي تحت عناوين(عسس، گزمه، داروغه، شبگرد و....) مديريت ‌شبانه شهري، مطرح بوده است. در طول دو دهه گذشته در حوزه مديريت شهري، بازيگري جديد با نام (شهردار شب) به ميان آمده است و در بيش از 40 شهر دنيا، شهرداران شب يا افرادي كه مسئوليت مديريت شبانه را بر عهده ‌دارند، تعيين ‌شده‌اند. اين پژوهش به‌طور خلاصه نتايج يك مطالعه كيفي را نشان مي‌دهد كه اطلاعاتي در مورد ريشه‌ها، روند ترويج، ماهيت و قلمرو اين نقش و پراكندگي جغرافيايي جايگاه شهردار شب را در قالب مديريت شبانه شهري و در مقياس جهاني جمع‌آوري كرده است. داده‌ها نشان مي‌دهد كه اگرچه شهرها از نظر زيرساختي و مقررات تفاوت زيادي دارند، اما به نظر مي‌رسد در مورد نياز به ساختارهاي دائمي و پايدار مديريت شبانه، اجماع فزاينده‌اي وجود دارد. درواقع هدف اين تحقيق، بررسي نقش و جايگاه شهردار شب در راستاي مديريت بهينه شهري در شهرهاي مختلف جهان است. روش انجام اين پژوهش به‌صورت توصيفي – تحليلي است، بدين گونه كه با بررسي متون و اسناد مربوط به مديريت شبانه شهر در دنيا، تلاش شده است كه اين مفهوم و مشتقات آن در قالب يك نوشتار علمي به مخاطبان ارائه شود. نتايج اين تحقيق نشان مي‌دهد كه اين پديده جديد در مديريت شهري در حال اصلاح نواقص عملكردي و آرماني خود است و به‌طور حتم در آينده به‌عنوان يك امر كاملاً ضروري مورد پذيرش اكثر شهرهاي دنيا خواهد شد.