عنوان مقاله :
مروري بر جدايي‌گزيني فضايي در جمعيتشناسي
پديد آورندگان :
فراش، نورالدين دانشگاه تهران، تهران، ايران , ربيعي دستجردي، حميدرضا دانشگاه ملي ايرلند، دوبلين، ايرلند , صادقي، رسول مؤسسه مطالعات جمعيتي كشور، تهران، ايران
كليدواژه :
جمعيتشناسي فضايي , جدايي‌گزيني فضايي , باروري , مهاجرت , سلامت و مرگو مير
چكيده فارسي :
فضا همواره جزء ذاتي جمعيتشناسي بوده و فرايندهاي جمعيتي ذاتاً يك نوع فعاليت زماني- فضايي هستند. بازشناسي اهميت فضا و جدايي گزيني فضايي در تحليل‌هاي جمعيت شناسي، افقها و سمت وسو هاي جديدي در جمعيت شناسي و چارچوب هاي مفهومي و تحليلي آن پديد آورده است. جدايي گزيني فضايي به توزيع گروه‌هاي اجتماعي، زيرساخت‌ها، فعاليت‌ها و يا توزيع هر گونه عناصر معين ديگر در فضا اشاره دارد. با وجود گروه هاي مختلف جمعيتي، و نحوه دسترسي آنها به خدمات مختلف شهري، اشتغال، آموزش، و خدمات بهداشتي در ايران، تاكنون مطالعه اي مرتبط با تحليل جدايي گزيني فضايي در جمعيت شناسي انجام نشده است. روش مطالعه مقاله، مرور نظام‌مند است. نتايج مطالعه نشان داد تجزيه و تحليل هاي فضايي، مي‌تواند به عنوان يك مكان پرورش بالقوه براي علوم اجتماعي نوين و تحقيقات بين رشته اي باشد. حتي اينكه چگونه يك جامعه معين به هر يك از گذارهاي جمعيتي پاسخ ميدهد، وابسته به بستر فضايي و مكاني است كه در آن جامعه وجود دارد. كاربرد زمينه هاي نوظهور علوم فضايي، جدايي‌گزيني فضايي و آمارهاي فضايي در علم جمعيتشناسي به ما اين امكان را ميدهد تا تغييرات در رفتارهاي جمعيت شناختي (ازدواج، باروري، مهاجرت، سلامت و مرگ‌ومير) را در بستر فضا تحليل كنيم.
چكيده لاتين :
no abstract
عنوان نشريه :
بررسي هاي آمار رسمي ايران
