امكان سنجي پرورش ميگوي وانامي (Litopenaeus vannamei) در هرزآب شور در مقايسه با آب درياي خزر

فاقد عنوان لاتين

در اين تحقيق، اثر استفاده از هرزآب شور در مقايسه با آب درياي خزر بر كيفيت آب، پارامترهاي توليدي و متابوليكي ميگوي وانامي در شرايط آزمايشگاهي شد. ميگوها با ميانگين وزن 0/09± 38/1 گرم و طول 0/30± 7/12 سانتي متر در 18 مخزن با حجم آبگيري 50 ليتر (6 تيمار آزمايشي و هر يك با 3 تكرار) به مدت 30 روز پرورش يافتند. تيمارهاي آزمايشي ميگو شامل دو محيط پرورش (هرز آب: W و دريا: S) و سه تراكم ذخيره سازي (L، M و H شامل 15، 30 و 45 ميگو در هر مخزن) بودند. ضريب تبديل غذايي با افزايش تراكم به‌طور معني داري افزايش يافت، اما پارامترهاي رشد (وزن نهايي، افزايش وزن و نرخ رشد ويژه)، تفاوت معني داري بين گروه هاي مختلف (آب و تراكم) وجود نداشت. با افزايش تراكم ذخيره سازي غلظت آمونياك، نيترات و فسفات افزايش يافت. فعاليت گلوكز، پروتئين و هموسيانين در تيمارهاي WH و WM در مقايسه با ديگر تيمارها به ‌طور معني داري افزايش يافت. فعاليت آسپارتات آمينوترانسفراز (AST) و آلانين آمينوترانسفراز (ALT) در تيمار SH به طور معني داري بيشتر بود. به‌طوركلي، نتايج اين تحقيق نشان داد كه پرورش ميگوي وانامي در هرزآب شور با تراكم متوسط در شرايط آزمايشگاهي امكان پذير است.

فاقد چكيده لاتين