تعيين رژيم هاي جريان دوفازي و محاسبه افت فشار در يكي از چاه هاي ميادين نفتي جنوب كشور تحت فرازآوري مصنوعي با گاز و بررسي اثر نرخ تزريق گاز، قطر لوله مغزي بر رژيم جريان

در بسياري از مخازن ايران، در ابتداي توليد از مخزن، انرژي مخزن جهت توليد طبيعي وجود دارد و انتقال سيال به سطح و گاهي به تاسيسات بهره برداري با مكانيسم تخليه طبيعي و نيروي ثقلي ميسر است. بديهي است اين پتانسيل رفته رفته كاهش مي يابد. ولي گاهي موارد ولي گاهي از همان اوايل توليد نيروي كافي براي توليد با مكانيسم اوليه طبيعي جهت توليداقتصادي و رانش سيال ازچاه به سطح كفايت نمي كند، در اينصورت از روش هاي فرازآوري مصنوعي(با پمپ يا گاز) براي توليد استفاده مي شود. يكي از مشكلات چاه هاي نفتي ايران و بخصوص در جنوب غربي كشور، افت فشار ته چاهي مي باشد كه جهت حل اين مشكل از روش فرازآوي مصنوعي با گاز استفاده مي شود كه مد نظر اين پژوهش مي باشد. در اين مطالعه، با استفاده از يكي از نرم افزارهاي مدل سازي جريان چندفازي در ستون چاه، فرآيند تزريق پيوسته گاز در يكي از چاه هاي ميادين نفتي جنوب كشور طراحي و رژيم هاي جريان دوفازي و افت فشار در ستون چاه تعيين شده است. اثر تغيير پارامترهاي قطر لوله مغزي و نرخ تزريق گاز بر رژيم جريان دوفازي و افت فشار بررسي شده است. پس از طراحي عمليات فرازآوري مصنوعي با گاز مشاهده گرديد، تزريق گاز با دبي 3 ميليون فوت مكعب استاندارد در روز بيشترين ميزان توليد نفت را خواهيم داشت و در اين دبي كم ترين ميزان افت فشار در ستون چاه حاصل مي شود. با تزريق گاز در دبي هاي بالاتر از دبي بهينه، ميزان افت فشار در ستون چاه افزايش پيدا مي كند و رژيم هاي جرياني انتقالي و حلقوي علاوه بر رژيم جرياني لخته اي در ستون چاه ديده شده است در چاه هايي كه تحت فرازآوري مصنوعي با گاز هستند، با افزايش قطر لوله ي مغزي ميزان افت فشار درون چاه كاهش مي يابد و فشار سر چاهي بالاتري حاصل مي شود.