اثر تعديلگر تأمين مالي از محل افزايـش سرمايه و نوع مالكيت بر رابطه بين سياست تقسيم سود و كيفيت گزارشگري مالي

هدف: هدف اين پژوهش، بررسي اثر تأمين مالي از محل افزايش سرمايه و نوع مالكيت بر رابطه بين سياست تقسيم سود و كيفيت گزارشگري مالي شركت‌هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. روش: نمونه آماري پژوهش، شامل 124 شركت در بازه زماني 1390 تا 1397 است. متغير وابسته اين پژوهش، كيفيت گزارشگري مالي است كه براي اندازه‌گيري آن، از شاخص‌هايي نظير كيفيت اقلام تعهدي، پيش‌بيني‌كنندگي سود و محافظه‌كاري استفاده شده است. همچنين، كيفيت اقلام تعهدي با استفاده از الگوي ديچاو و ديچو (2002) و محافظه‌كاري نيز بر اساس مدل گيولي و هين (2000) اندازه‌گيري شده است. يافته‌ها: نتايج تجزيه و تحليل آماري فرضيه‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد كه بين سياست تقسيم سود و كيفيت گزارشگري مالي (كيفيت اقلام تعهدي و پيش‌بيني‌كنندگي سود) شركت‌ها رابطه مثبت و معناداري وجود دارد. همچنين، نتايج بيانگر آن است كه نوع مالكيت شركت (دولتي يا غير دولتي) اين رابطه را تعديل مي‌كند. به‌علاوه، تأمين مالي از محل افزايش سرمايه، فقط رابطه تقسيم سود و محافظه‌كاري را تعديل مي‌كند. نتيجه‌گيري: شركت‌هايي كه سودهاي بيشتري پرداخت مي‌كنند، از كيفيت اقلام تعهدي بالاتري برخوردارند. به‌علاوه، با افزايش ميزان سود سهام پرداختي، قدرت پيش‌بيني‌كنندگي سود افزايش مي‌يابد. مطابق با يافته‌ها، ارتباط سود سهام و كيفيت گزارشگري مالي در شركت‌هاي با مالكيت دولتي ضعيف‌تر است و سود سهام، در خصوص كيفيت بالاي گزارشگري مالي محتواي اطلاعاتي ندارد. تأمين مالي از محل افزايش سرمايه نيز، فقط رابطه محافظه‌كاري و تقسيم سود را تضعيف مي‌كند و بر رابطه تقسيم سود و دو معيار ديگر كيفيت گزارشگري تأثيري ندارد.

Objective: The aim of this study is to investigate the effect of equity financing and ownership type on the relationship between dividend policy and financial reporting quality of listed companies in the Tehran Stock Exchange. Methods: The statistical sample consists of 124 companies during 2011-2018. The dependent variable of this study is financial reporting quality. Some proxies are used for measuring this variable, such as accruals quality, earnings forecasting power and conservatism. In this study, Dechow and Dichev model (2002) is used to calculate the quality of accruals and conservatism is measured based on Givoly and Hayn model (2000). Results: The results of statistical analysis show that there is a positive and significant relationship between dividend policy and financial reporting quality (accruals quality and earnings forecasting power). Moreover, the findings indicate that the type of firm ownership (government or private ownership) moderates this relationship. In addition, equity financing moderates the relationship between conservatism and dividend. Conclusion: Companies which pay more dividends, have more accruals quality. In addition, by increasing the amount of dividends paid, earnings forecasting power increases. According to findings, the relationship between dividend and reporting quality in the firms whose government ownership is weaker than other firms and in these firms, dividend does not have informative content about high reporting quality. Additionally, equity financing only weakens the relation between conservatism and dividend and does not affect the relationship dividend and two other measures of reporting quality.