امكان سنجي استفاده از دفاع اضطرار توسط برنامه‌نويس خودروي خودران بر اساس مباني حقوق كيفري ايران و رويه‌هاي مربوط به قتل ناشي از اضطرار در كامن‌لا

A Feasibility Study of Programmer Use of Necessity as a Defense for Self-Driving Cars Based on the Foundations of Iranian Criminal Law and Precedents Relative to Homicide-by-Necessity in Common Law

پيشرفت در صنعت حمل و نقل و علوم رايانه موجب توليد خودرويي شده است كه نياز به راننده انساني ندارد و در عوض هوش مصنوعي رانندگي را انجام مي‌دهد. در اين حالت برنامه‌نويس بايد شرايطي كه امكان تصادف در آن وجود دارد را از قبل پيش‌بيني كند و هوش مصنوعي را در راستاي نشان دادن واكنش منطبق بر قانون آموزش دهد. در برخي از فروض احتمالي كه ممكن است در هنگام رانندگي پيش آيد، تشخيص واكنش منطبق بر قانون يك چالش اساسي محسوب مي‌شود كه بايد توسط حقوقدانان حل‌وفصل گردد تا برنامه‌نويس با الگو قرار دادن پيشنهاد حقوقدانان، الگوريتم‌هاي خودروي خودران را طوري تنظيم كند كه تصادفات احتمالي، منجر به تحميل مسئوليت كيفري بر او نشود. با عنايت به اين موضوع، در مقاله حاضر، با استفاده از منابع كتابخانه‌اي و به روشي توصيفي-تحليلي به ترسيم فرض­هاي احتمالي از جمله مواردي كه خودروي خودران بايد بين كوبيدن به دو گروه انساني يكي را انتخاب كند پرداخته شده است. در نهايت با توجه به مباني حقوق داخلي و رويه‌هاي مربوط به قتل ناشي از اضطرار در نظام كامن‌لا در صدد يافتن پاسخ براي اين چالش‌ها هستيم. بدين ترتيب تلاش شده است تا چهارچوب نظري لازم در جهت آمادگي نظام حقوقي كشور براي ورود خودران‌ها و كاهش ريسك‌ فعاليت طراحان و سرمايه‌گذاران در اين حوزه از طريق رفع مسئوليت كيفري ناشي از تصادف خودران‌ها با انسان بر مبناي قاعده اضطرار ارائه گردد.

Developments in transportation industry and computer science have caused the production of cars that do not need human drivers, and instead are driven by artificial intelligence. In this case, the programmer has to predict the situations in which a potential accident is expected previously and provide training to ensure the self-driving cars’ reactions are in compliance with the law. In possible scenarios, which could occur during driving, reacting in compliance with the law is a fundamental challenge that should be settled by lawyers so that the programmer set the self-driving car’s algorithms according to the lawyers’ proposal in a way that probable accidents do not lead to his/her criminal responsibility. Considering this fact, in the present article by using library resources and through a descriptiveanalytic method, depiction of potential scenarios, including cases in which the self-driving car is set up to make a choice between hitting two distinct groups of people is dealt with. Finally, paying attention to foundations of domestic law and precedents relative to homicide-by-necessity in common law system, we are seeking to answer these challenges. As such, it is attempted to present the necessary theoretical perspective in order to make Iran’s legal system ready for the entry of self-driving cars and to reduce the risk for designers and investors’ activities in this field through eliminating the criminal responsibility caused by accident of self-driving cars with human based on necessity rule.