بررسي نقش تعديلي حاكميت شركتي بر رابطه بين خوانايي گزارشگري مالي و هزينه نمايندگي

‌‌با بزرگتر شدن شركت‌ها، مالكان اداره‌ آنها را به مديران تفويض كرده‌اند و از ‌سازوكارهاي حاكميت شركتي ‌‌به‌عنوان عاملي براي نظارت و كنترل در شركت‌هاي سهامي استفاده مي‌شود. زيرا، طبق تئوري نمايندگي، بين سهامداران و مدير شركت ‌تضاد منافع وجود دارد. در اين بين، افزايش خوانايي گزارش‌هاي مالي ‌مي‌تواند ‌‌كيفيت افشاي اطلاعات را افزايش و ‌عدم تقارن اطلاعاتي را كاهش دهد ‌و در نهايت به كاهش هزينه‌هاي نمايندگي منجر شود. بر اين اساس، پژوهش حاضر با ‌رويكرد مدل‌سازي معادلات ساختاري به بررسي رابطه بين خوانايي گزارشگري مالي با هزينه نمايندگي شركت با توجه به نقش تعديل‌كنندگي حاكميت شركتي ‌پرداخته است. بدين منظور، از سه شاخص فلش، ‌گانينگ فوگ و طول متن براي سنجش خوانايي گزارشگري مالي ‌استفاده شد. نمونه آماري پژوهش نيز شامل 116 شركت پذيرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران طي سال‌هاي 1391 تا 1396 است. ‌در نهايت، يافته‌هاي پژوهش نشان داد ‌خوانايي گزارشگري مالي موجب كاهش هزينه نمايندگي در شركت مي‌گردد. علاوه‌بر اين، ‌حاكميت شركتي رابطه منفي ‌خوانايي گزارشگري مالي و هزينه نمايندگي ‌را تشديد مي‌كند.