برآورد منحني‌هاي فروكش اصلي (MRC) جريان رودخانه‌اي در ايستگاه‌هاي هيدرومتري استان اردبيل

منحني فروكش اصلي (MRC) مشخصكننده شرايط ميانگين جريان پايه و نشانهاي از مشاركت آب زيرزميني در جريان سطحي رودخانه است و يكي از عوامل مهم در هيدرولوژي و منابع آب است. در همين راستا، هدف از پژوهش حاضر برآورد معادلات رگرسيوني منحني‌هاي فروكش اصلي جريان رودخانه‌اي در 28 ايستگاه‌ هيدرومتري استان اردبيل است. بهمنظور تعيين معادلات رگرسيوني منحني فروكش اصلي از برنامه‌نويسي ويژوال بيسيك استفاده شد. پس از محاسبه منحني فروكش اصلي، مقادير ضريب شيب، ثابت منحني فروكش و ضريب تبيين براي ايستگاه‌هاي مطالعاتي تعيين شد. بر اساس نتايج و معادلات منحني فروكش اصلي، مقدار ميانگين ضريب تبيين رابطه رگرسيوني لگاريتمي با مقدار 0.83 نزديك‌ترين مقدار به معيار بوده و به‌عنوان بهترين معيار برازش مورد توجه قرار گرفت. بر اساس نتايج، ضريب شيب بيش‌تر در ايستگاه‌هاي بوران، فيروز‌آباد و مشيران به‌ترتيب با مقدار 2.70، 2.43 و 2.20 كه جزو رودخانه‌هاي دائمي بهترتيب با مقادير دبي 17.97، 2.95 و 13.79 متمكعب در ثانيه هستند، برآورد شد. درحاليكه مقادير شيب در ايستگاههاي حاج احمد كندي، كوزهتپراقي و نير بهترتيب برابر 0.09، 0.051 و 0.05 هستند كه داراي مقادير دبي پاييني بهمقدار 0.15، 0.93 و 1.22 مترمكعب در ثانيه هستند. در خصوص مقادير ثابت نيز ايستگاه‌هاي پل‌الماس، باروق و فيروزآباد داراي بيش‌ترين مقدار ثابت به‌ترتيب 896، 572 و 15.89‌ هستند. ضريب تبيين معادلات لگاريتمي نشان داد كه در ايستگاه‌هاي بالادست با تغييرات كم‌تر در دبي جريان، مقدار ضريب تبيين معادلات بالاتر است. درحالي‌ كه در ايستگاه‌هاي پرآب و پايين‌دست مقدار ضرايب تبيين معادلات كم‌تر است.