بررسي ريسك آلودگي آبخوان دشت سلماس با استفاده از روش DRASTIC L بهينه شده با الگوريتم ژنتيكي

نيترات يكي از شايع ترين آلاينده هاي منابع آبي است كه از كودهاي شيميايي، آفت كش ها و يا فاضلاب هاي خانگي و صنعتي منشا مي گيرد و موجب آلودگي آب هاي زيرزميني مي شود. آبخوان دشت سلماس به علت رونق كشاورزي در منطقه در معرض خطر آلودگي نيترات قرار دارد. لذا ارزيابي ريسك آلودگي اين آبخوان نسبت به آلاينده نيترات و تعيين مناطق در معرض خطر امري ضروري مي باشد. در اين پژوهش ريسك آلودگي آبخوان دشت سلماس با استفاده از روش DRASTIC L و سرعت جريان آب زيرزميني مورد بررسي قرار گرفته است. در اين روش بعد از تهيه هشت لايه رستري روش DRASTIC L و سپس بهينه سازي وزن هاي پارامترها با استفاده از الگوريتم ژنتيكي، نقشه آسيب پذيري آبخوان نسبت به آلاينده نيترات بدست آمد. در نهايت نقشه ريسك آلودگي نيترات از حاصل ضرب آسيب پذيري آبخوان در سرعت جريان آب زيرزميني حاصل شد. نتايج نشان داد كه ريسك آلودگي آبخوان نسبت به آلاينده نيترات در قسمت هاي غربي آبخوان بالا مي باشد و در قسمت هاي شرقي و مركزي آبخوان، ريسك آلودگي خيلي كم است.