بررسي تاثير سناريوهاي مختلف تغيير اقليم بر نوسانات آب زيرزميني در مناطق خشك و نيمه‌خشك (مطالعه موردي: دشت كرمان)

استفاده از خروجي مدل‌هاي گردش عمومي جو براي درك شرايط آب‌وهوايي و جلوگيري از گسترش و پيامدهاي ناشي از اثر تغيير اقليم بر روي منابع آب زيرزميني در همه اكوسيستم‌ها به ويژه مناطق خشك و نيمه‌خشك ضروري مي‌باشد. بنابراين تحقيق حاضر با هدف بررسي اثرات تغيير اقليم بر نوسانات سطح آب زيرزميني دشت كرمان انجام شد. ابتدا جهت بررسي اثر تغيير اقليم در دوره‌هاي آتي از مدل اقليمي CanESM2 و نرمافزار SDSM4.2 تحت سناريوهاي انتشار RCP2.6، RCP4.5 و RCP8.5 و سپس از نرم‌افزار GMS10.0.5 براي مدلسازي كمي آب زيرزميني دشت كرمان استفاده گرديد. مدل رياضي تهيه شده در مهرماه سال آبي 1382 1381 براي حالت پايدار، در سال‌هاي 1391 1381 در 120 گام زماني براي حالت ناپايدار و در بازه زماني 1394 1391 براي حالت صحت‌سنجي مورد واسنجي قرار گرفت. نتايج حاصل از سناريوهاي اقليمي در دوره آتي (1409 1385) نشان داد كه دما به ميزان 1.12، 1.23 و 1.37 درجه سانتي‌گراد و بارش به ميزان 14.69، 19و 29.26 درصد در سناريوهاي RCP2.6، RCP4.5 و RCP8.5 افزايش مي‌يابد. نتايج اعمال سناريوهاي اقليمي نشان داد كه به دليل افزايش بارندگي در اين دوره، متوسط تراز سطح آب زيرزميني در سناريوهاي RCP2.6، RCP4.5 و RCP8.5 در دوره آتي (1409 1395) نسبت به تراز سطح آب در سال 1382-1381 به ترتيب به ميزان 7.19 و 7.26 و 7.33 متر در كل محدوده كاهش مي‌يابد. لذا پيشنهاد مي‌گردد مسئولين تمهيداتي را در مقابله با گرمايش جهاني حاصل از تغييرات اقليمي و بهره‌برداري بيش از حد از منابع آب زيرزميني از طريق اصلاح الگوي كشت، روش‌هاي نوين آبياري اتخاذ نمايند.