ارزيابي كيفيت آب رودخانه آجي چاي (دشت تبريز) براساس شاخص هاي كيفي مصارف ويژه

آجي‏چاي يكي از بزرگترين رودخانه هاي دائمي حوضه آبريز درياچه اروميه مي باشد. اين رودخانه در طول مسير خود به ويژه در محدوده شهر تبريز تحت تاثير منابع آلاينده مختلفي قرار گرفته كه باعث كاهش كيفيت آن مي شود. در اين تحقيق به منظور بررسي كيفي آب اين رودخانه با استفاده از شاخص هاي مختلف كيفي مصارف ويژه (خاص)، تعداد 16 ايستگاه نمونه برداري در طول مسير رودخانه تعيين و طي دو فصل تر (ارديبهشت ماه 95) و خشك (شهريور ماه 95) نمونه برداري انجام شد. پارامترهاي فيزيكوشيميايي شامل اسيديته (pH)، دما (T)، كدورت (Turbidity)، هدايت الكتريكي (EC)، كل جامدات محلول و معلق (TS)، كل جامدات محلول (TDS)، يون هاي اصلي (سديم، پتاسيم، كلسيم، منيزيم، كلر، سولفات، بي كربنات) و فرعي (نيترات و فسفات)، پارامترهاي اكسيژن محلول (DO)، اكسيژن مورد نياز شيميايي (COD) و اكسيژن خواهي بيولوژيك (BOD) و پارامترهاي بيولوژيكي شامل كلي فرم كل (T.C) و كلي فرم هاي مدفوعي (F.C) اندازه گيري شد. مطابق نتايج به دست آمده مقادير متوسط برخي از پارامترها از حد مجاز آب آشاميدني ايران بالاتر مي باشد. ارزيابي كيفي رودخانه آجي چاي با استفاده از شاخص آلودگي رودخانه (RPI)، شاخص اورگان (OWQI)، شاخص سيد (Said)، شاخص دينيوس (Dinius) و روش وزن دهي حسابي (شاخص كيفيت آب WQI) نشان دهنده وضعيت خيلي بد رودخانه در اكثر ايستگاه ها به خصوص قسمت هاي مياني آن در محدوده شهر تبريز در اثر ورود آلاينده ها به آن مي باشد. بر اساس نتايج تحقيق شاخص‏ سيد، شاخص دينيوس و شاخص وزن دهي حسابي به دليل توانايي در نشان دادن روند تغييرات كيفي، شاخص هاي مناسب در ارزيابي كيفي رودخانه آجي چاي جهت مصارف ويژه و بنابراين مديريت كيفي آن معرفي مي گردند.