تأثير مداخله‌ آموزشي ايفاي نقش بر انتظار تجربه زايمان زنان باردار نخست‌زا

زايمان به عنوان خاص‌ترين تجربه‌ي زنان، در برخي از موارد با تجارب منفي مادر همراه است كه مي‌تواند يكي از علل افزايش ميزان سزارين باشد. ايفاي نقش از روش‌هاي نوين آموزشي، تجسم زايمان را آسان‌تر مي‌كند. .مطالعه حاضر با هدف تعيين تأثير آموزش به شيوه ايفاي نقش بر انتظار تجربه‌ي زايمان زنان باردار نخست زا در شهرستان ايلام اجرا شد.روش‌ها: در اين مطالعه نيمه تجربي كه در سال 1398 انجام شد، 82 مادر واجد معيارهاي ورود مراجعه‌كننده به مراكز جامع سلامت شهر ايلام، به صورت تصادفي، به گروه‌هاي مداخله (41=n) و كنترل (41=n) تخصيص داده شدند. آموزش در گروه مداخله به شيوه‌ي ايفاي نقش طي 3 نمايشنامه‌ي 40 دقيقه‌اي انجام گرديد. گروه كنترل از مراقبت‌هاي معمول بارداري بهره بردند. ارزيابي انتظار تجربه‌ي زايمان، قبل از مداخله، بلافاصله پس از اتمام آخرين جلسه‌ي مداخله و نيز يك هفته پس از زايمان، با پرسشنامه انتظارتجربه‌ي زايماني ويجما WDE-Qدر دو گروه انجام شد. تحليل داده‌ها با نرم‌افزار SPSS و آزمون t مستقل و آناليز واريانس يك‌طرفه و دو طرفه با اندازه گيري هاي مكرر انجام گرفت.نتايج: مقايسه‌ي نمرات بلافاصله بعد از مداخله و قبل از آن (0.001 P-Value) و همچنين نمرات پس از زايمان و قبل از مداخله (0.001= P-Value) در دو گروه معني‌دار بود. به صورتي كه كاهش نمرات انتظار تجربه زايمان درگروه مداخله به صورت معني‌داري از گروه كنترل بيشتر بود.نتيجه‌گيري: بكارگيري روش آموزشي ايفاي نقش منجر به ارتقاء تجربه زايمان گرديد. از اين روش مي‌توان در طي بارداري براي تشويق مادران و كاهش ترس آن‌ها بهره برد.