شناسايي و رتبه‌بندي عوامل مؤثر بر ارتقا كيفيت آموزش مجازي در بحران كوويد19 با استفاده از تكنيك DANP

هدف: آموزش و فناوري شاخصي كليدي و ارزشمند است كه مي‌بايست در دوران ابتلاي جامعه بشري به ويروس كوويد19 مدنظر متوليان امر قرار گيرد. امروزه تدبير و برنامه‌ريزي براي عدم ايجاد فاصله علمي و وقفه آموزشي نيازمند شناخت مشكلات موجود و ايجاد بسترهاي لازم و ارتقاي كيفيت آموزش است كه موجب دوام و قوام بنيه علمي كشور مي‌گردد. روش‌ها: پژوهش حاضر از منظر هدف كاربردي و از نظر روش توصيفي و از نوع ماهيت داده‌ها، تحقيقي كمي و از حيث زماني پژوهشي مقطعي به شمار مي‌آيد. نمونه آماري، 10 نفر از اساتيد آشنا با مبحث آموزش مجازي با حداقل ده سال سابقه حضور در دانشگاه علوم پزشكي هرمزگان بوده‌اند. شيوه انتخاب خبرگان نيز، هدفمند و به ‌صورت گلوله برفي بوده است. به منظور گردآوري داده‌ها از پرسشنامه مبتني بر روش DANP استفاده شد. نرخ ناسازگاري پرسشنامه‌ها برابر با 0/03 بوده و پايايي آن‌ها تأييد شد. داده‌هاي جمع‌آوري شده توسط نرم‌افزار Excel مورد تجريه و تحليل قرار گرفت. نتايج: براساس نتايج به‌دست ‌آمده؛ كنشگرهاي دانش و مهارت‌هاي الكترونيكي با وزن 0/12، حمايت و پشتيباني سازماني با وزن 0/105 و زيرساخت و كيفيت سيستم با وزن 0/103 تأثيرگذارترين عوامل مؤثر بر ارتقا كيفيت آموزش مجازي در دانشگاه علوم پزشكي هرمزگان مي‌باشند.نتيجه‌گيري: يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد كه عوامل سازماني و آموزش و فناوري از اهميت بيشتري نسبت به عامل فردي برخوردارند. لذا اهتمام مديران و مجموعه تصميم‌ساز و تصميم‌گير در اين حوزه مي‌تواند در نيل به اهداف مدنظر نقش شايان توجهي ايفا نمايد.