بررسي ديدگاه دانشجويان سال آخر دانشكده دندانپزشكي قزوين از مهارت‌هاي كسب شده باليني بر اساس برنامه آموزشي در سال 1394

مقدمه: خودارزيابي يكي از روش هاي محك دانش آموختگان دندانپزشكي از مهارت هاي كسب شده مي باشد و نقاط قوت و ضعف دانشجو و نظام آموزشي موجود را مشخص مي كند. اين مطالعه با هدف بررسي ديدگاه دانشجويان ترم آخر دانشكده دندانپزشكي قزوين از مهارت هاي كسب شده باليني بر اساس برنامه آموزش انجام شد. روش بررسي: نوع مطالعه، توصيفيمقطعي بود. در اين مطالعه ميزان مهارت باليني دانشجويان ترم آخر دندانپزشكي با استفاده از پرسش نامه اي شامل 45 سؤال (از مهارت هاي 9 بخش باليني) مورد بررسي قرار گرفت. داده ها توسط نرم افزارSPSS version 16 با استفاده از آزمون Ttest پيرسون مورد آناليز قرار گرفت. نتايج: 24 دانش آموز (10 نفر مرد و 14 نفر زن) وارد مطالعه شدند. به طوركلي ميانگين دانشجويان (از 5 نمره) 0/3 ±3/41 بود كه در سطح خوب قرار داشت. توانايي دانشجويان در بخش هاي مختلف تفاوت معناداري داشت (0/000=P). بالاترين توانايي در بخش اندودنتيكس و كمترين توانايي در بخش بيماري هاي دهان و تشخيص بود. تفاوت معناداري در مجموع توانايي ها بين مردان و زنان يافت نشد، اما توانايي زنان در بخش اندودنتيكس بالاتر از مردان بود (0/002=P). نتيجه گيري: سطح توانايي دانشجويان از ديدگاه خودشان در اين مطالعه در سطح خوب بود. هم چنين تفاوت در مهارت ها در بخش هاي آموزشي بين دختران و پسران مشاهده شد. نتايج اين مطالعه مي تواند در ارزيابي نقاط قوت و ضعف و برنامه ريزي جهت ارتقا آموزش در دانشكده دندانپزشكي قزوين مورد استفاده قرار گيرد.