پايش شوري خاك در راستاي تخريب سرزمين با كمك تكنيك هاي سنجش از راه دور (مطالعۀ موردي استان ايلام)

شور شدن خاك‌ها از فرآيندهاي غالب تخريب زمين در مناطق خشك و نيمه خشك بشمار مي‌آيد و يكي از مهمترين مشكلاتي است كه باروري خاك را در نقاط مختلف جهان با مشكل جدي مواجه كرده است. در اين مطالعه در اولين قدم، نمونه‌هاي خاك برداشت و كار پيش پردازش روي تصاوير لندست، با تشخيص بهترين تركيب باندي (باند هاي 7-5-2) صورت گرفت. از شاخص‌هاي سنجش از دوري مختلف شوري مانند NDSI (شاخص شوري نرمال شده)، BI (شاخص روشنايي) و SI (شاخص شوري) براي نقشه برداري شوري خاك منطقه مورد مطالعه استفاده شده است. همچنين اندازه‌گيري هاي آزمايشگاهي هدايت الكتريكي (EC) و اسيديته خاك (PH) نيز روي نمونه‌هاي خاك انجام شده است. در اين راستا مقادير سه شاخص شوري NDSI, BI, SI براي سال‌هاي 2017، 2015، 2010، 2005، 2000 در محيط نرم افزار ENVI و GIS محاسبه شد و مناطق داراي شوري با رنگ قرمز در نقشه خروجي در محدوده مورد مطالعه نمايش داده شد. بر اساس نتايج حاصله از تجزيه و تحليل تصاوير ماهواره‌اي زمين‌هاي داراي خاك شور به علل مختلفي از جمله (مجاورت با سازند گچساران، آبياري شدن با آبهاي زيرزميني شور، جنس خاك و لم يزرع بودن اكثر زمين‌ها در منطقه و ...) به طور صد در صد در غرب و جنوب غرب استان ايلام ( در زير حوضه‌هاي مهران، موسيان-آبدانان، دشت عباس غربي – شرقي و مولاب) واقع هستند. با توجه به بازديد‌هاي ميداني و نمونه‌برداري خاك جهت آزمايش از مناطق مختلف استان ايلام نيز مشخص شد كه فقط مقادير PH در زير حوضه مهران، جنوب دهلران و پايين دست سد سيمره بالاي 8/5 بوده كه نشان دهنده‌ي قليايي و سديمي ‌بودن خاك اين مناطق است. نتايج آزمايشگاهي EC و PH نمونه‌هاي خاك تا حدودي نتايج تجزيه و تحليل‌هاي سنجش از دوري بدست آمده از داده‌هاي ماهواره‌اي در منطقه مورد مطالعه تاييد مي‌‌كند.