بررسي رشد آسيب با اندازه‌گيري تغييرات مدول وتري، سنجش ميكروسختي و ماكروسختي در فولاد ST37

در اين مقاله، با استفاده از مكانيك آسيب پيوسته و روش‌هاي تجربي، به بررسي رشد آسيب پرداخته مي‌شود. روش‌هاي مختلفي براي ارزيابي تجربي آسيب در مواد وجود دارد. اين روش‌ها به دو دسته كلي تقسيم‌بندي مي‌شوند، الف) روش‌هاي مخرب نظير ارزيابي تغييرات مدول وتري و ب) روش‌هاي غيرمخرب نظير ميكروسختي سنجي مي‌باشد. در اين مقاله ابتدا نمودار تنش حقيقي-كرنش حقيقي ماده، با استفاده از تست كشش ساده و تغييرات مدول وتري با استفاده از تست بارگذاري-باربرداري تكراري، استخراج شد. براي اندازه‌گيري كرنش پلاستيك در نمونه، دايره‌هايي به روش الكترواچ روي نمونه چاپ شد و سپس با اندازه‌گيري تغيير قطر دايره‌ها، كرنش پلاستيك در نقاط مختلف از سطح نمونه شكسته‌شده، اندازه‌گيري شد. نقاط مختلف با كرنش‌هاي پلاستيك متفاوت تحت تست‌هاي ميكروسختي و ماكروسختي قرار گرفتند. با استفاده از داده‌هاي حاصل از اين تست‌ها، رشد آسيب مطابق با هر تست مشخص شد. آسيب مشخص‌شده با اين سه روش مورد مقايسه قرار گرفتند، مشاهده شد كه روش ميكروسختي و بارگذاري-باربرداري تكراري روند نسبتا مشابهي داشتند، اما روند ماكروسختي تفاوت محسوسي با اين دو روش را داشت. همچنين ميانگين سه روش به روش ميكروسختي تشابه بيشتري داشت.