قراردادهاي پرواز با نماد مشترك از منظر حقوق رقابت: مطالعه تطبيقي درحقوق ايران و فقه اماميه، حقوق آمريكا و اتحاديه اروپا

Codeshare Agreements from the Prospective of Competition Law: A Comparative Study in Law of Iran, US Law and Law of EU

انعقاد قرارداد پرواز با نماد مشترك (كدشيرينگ) با ساير شركت ­هاي هواپيمايي بين­ المللي و داخلي، ابتدا به عنوان شيوه­ اي براي تبليغات پا به عرضه ظهور گذاشت و در حال حاضر به عنوان يك رويكرد استراتژيك براي به دست آوردن سهم بازار و به دنبال آن ايجاد يك وضعيت مسلط در بازار خدمات حمل هوايي به كار مي­رود. يكي از مسائل حقوقي اين توافقات، شبهه ضدرقابتي بودن آن­ هاست. نتايج اين پژوهش كه مطالعه تطبيقي موضوع در نظام ­هاي حقوقي موردنظر به روش توصيفي و تحليلي است، نشان مي­دهد كه برحسب نوع توافق و ويژگي­هاي خاص آن ، قلمرو فعاليت و سهم طرفين از بازار، هر دو جنبه رقابتي و ضدرقابتي اين قراردادها محتمل است. افزون بر اين، اگرچه حقوق رقابت در نظام­هاي مختلف حقوقي موضع شفاف و روشني را در خصوص اين نوع توافقات اتخاذ نكرده است، ولي از منظر حقوقي، چنين توافقاتي بايد برحسب مورد بررسي گردد و از ارائه يك حكم كلي براي تمامي مصاديق آن، بايد پرهيز نمود.

Conclusion of codeshare agreement between international and domestic airlines at first was emerged as a way to advertising, but currently it is used as a strategic approach to gain market share and consequently creating a dominant position for airline services market. One of the legal issues of these agreements is doubt raised about their anti-competitive nature. The results of this research, that is a comparative study of the subject in related legal systems in a descriptive-analytic method, indicate that based on the type of the agreement and its specific characteristics, scope of activity and parties’ share in the market, both aspects-competitive and anticompetitive- are probable in these agreements. Furthermore, although competition law has no clear position as to these types of agreements in various legal systems, legally speaking, such agreements should be investigated case by case and a general rule should not be prescribed for all of their examples.