بازشناسي محرك‌هاي توسعۀ مجدد محله‌هاي شهري (مطالعۀ موردي: منطقۀ 12 تهران)

اين مقاله پروژه‌ها و پردازه‌هاي محرك توسعه در محله‌هاي منطقۀ ۱۲ تهران را بازشناسي كرده است. روش پژوهش توصيفي-تحليلي و جامعۀ آماري آن ۵۰ نفر خبرگان علمي و اجرايي است كه تمام جامعه به‌عنوان حجم نمونه انتخاب شده است. داده‌ها به روش اسنادي تهيه شده و با استفاده از روش‌هاي سوات، ضرايب رگرسيون و تحليل واريانس پردازش شده است. يافته‌ها نشان مي‌دهد محله‌ها عموماً داراي كمبود خدماتي و مسائل كالبدي، اقتصادي و زيست‌محيطي هستند. نتايج تحليل سوات نيز حاكي از افزايش ميانگين نقاط ضعف و كمبود فرصت‌هاست. اولويت نخست اقدامات زمينه‌ساز براي ايجاد انگيزه سرمايه‌گذاري و مشاركت توسعه‌دهنده‌هاست (جريان‌سازي) كه احياي بناهاي مخروبه، بدنه‌سازي بافت، مناسب‌سازي معابر و ايجاد فضاي سبز از پروژه‌هاي شاخص آن به‌شمار مي‌رود. توانمندسازي جامعۀ محلي (نهادسازي) ديگر محرك اولويت‌دار توسعه است كه بايد به‌كمك پروژه‌هاي اشتغال‌زا، كارآفرين و بازآفرين اقتصادي انجام شود. در چارچوب محرك‌هاي توسعه، بايد فرايند بازيافت زمين، توسعۀ مجدد و تغيير كاربري را براي تأمين فضاهاي فعاليتي و هم‌زمان توزيع موزون خدمات و فرصت‌ها به‌كار گرفت؛ از اين‌رو محله‌هاي ارگ، بازار و پامنار، كوثر، قيام، امام‌زاده يحيي و تختي در اولويت اين اقدام قرار دارند.