تأثير تمرينات هوازي و مصرف آب انار بر سطح سرمي برخي آنزيم‌هاي اكسايشي و ضداكسايشي زنان نجات‌يافته از سرطان پستان

مقدمه: سرطان پستان از شايع‌ترين سرطان‌ها بوده و بيشترين ميزان مرگ‌ومير را در جهان دارد. افزايش عوامل اكسايشي و كاهش آنتي‌اكسيدان‌ها، از عوامل اصلي بروز اين سرطان هستند. مطالعه حاضر با هدف بررسي تأثير 8 هفته تمرين هوازي و مصرف آب انار بر سطح سرمي برخي آنزيم‌هاي مرتبط با سيستم اكسايشي/ضداكسايشي زنان نجات يافته از سرطان پستان انجام شد. روش‌كار: اين مطالعه كارآزمايي باليني تصادفي يك‌سوركور در سال 1398 بر روي 40 زن مبتلا به سرطان پستان در شهرستان رشت انجام شد. افراد به‌طور تصادفي به چهار گروه 10 نفره تمرين هوازي، مصرف آب انار، تمرين هوازي همراه با مصرف آب انار و كنترل تقسيم شدند. گروه‌هاي تمريني طي 8 هفته و هر هفته 3 جلسه، تمرينات هوازي به‌مدت 90-60 دقيقه با شدت 70-50% حداكثر ضربان قلب انجام دادند. گروه‌هاي مصرف‌كننده آب انار نيز قبل از هر جلسه تمرين، 100 سي‌سي آب انار مصرف كردند. جهت بررسي متغيرهاي پژوهش (مالون دي آلدئيد، گلوتاتيون پراكسيداز، سوپر اكسيد دسموتاز) 48 ساعت قبل و بعد از اجراي پروتكل تمريني از شركت‌كنندگان خونگيري به‌عمل آمد. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماري SPSS (نسخه 20) و آزمون‌هاي تحليل واريانس يك‌طرفه، كوواريانس و آزمون تعقيبي بنفروني انجام شد. ميزان p كمتر از 0.05 معني‌دار در نظر گرفته شد. يافته‌ها: بر اساس نتايج، 8 هفته تمرين هوازي همراه با مصرف آب انار، باعث كاهش معني‌دار در سطح مالون دي‌آلدئيد (0.0001=p) و افزايش معني‌دار در سطوح سوپراكسيد ديسموتاز (0.0001=p) و گلوتاتيون پراكسيداز (0.0001=p) زنان مبتلا به سرطان پستان گرديد. تمرين هوازي بدون مصرف آب انار تنها باعث كاهش معني‌دار در سطح مالون دي‌آلدئيد (0.0001=p) شد و با مصرف آب انار بدون تمرين، هيچ‌گونه تغيير معني‌داري در سطوح سه متغير مورد بررسي در زنان مبتلا به سرطان پستان مشاهده نشد. نتيجه‌گيري: تمرين هوازي و مصرف آب انار به‌طور همزمان باعث كاهش عوامل اكسايشي و افزايش عوامل ضداكسايشي در زنان نجات‌يافته از سرطان پستان گرديد.