بررسي فراواني، نوع و پيامدهاي تروما در دوران بارداري در مراجعين به مركز ارجاعي تروماي گيلان از تيرماه سال 1396 تا تير 1398

مقدمه: تروما اولين علت مرگ‌و‌مير زنان باردار به‌دلايل غير از بارداري است. دانش محدودي درباره مكانيسم هاي تروماي بارداري وجود دارد، لذا مطالعه حاضر با هدف تعيين فراواني، نوع و پيامدهاي تروما در دوران بارداري در مراجعين مركز بزرگ تروماي گيلان انجام شد. روش‌كار: اين مطالعه توصيفي- مقطعي و گذشته‌نگر، با استفاده از داده هاي ثبت شده در ترياژ مركز آموزشي- درماني پورسينا واقع در استان گيلان از زمان شروع به كار اين سيستم ثبت يعني از تاريخ تير ماه 1396 انجام شد و به‌صورت تمام شماري، تمام مادران تروما ديده تا تير ماه 1398 كه 138 نفر بودند، وارد مطالعه شده و سپس با استفاده از مصاحبه تلفني، پيامدهاي بعد از ترخيص مادر و جنين پرسش شد كه در مجموع 77 مادر پاسخگو بودند. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماري SPSS (نسخه 21) انجام شد. يافته‌ها: ميانگين سن مصدومين 5/25±29/24سال و ميانگين سن بارداري آنها 10.12±20.92 هفته بود. شايع‌ترين مكانيسم تروما سقوط (35.5%) و پس از آن به‌ترتيب حوادث ترافيكي (31.9%)، ساير مكانيسم‌ها (فرورفتن جسم نوك تيز در اندام‌ها، افتادن جسم خارجي بر روي فرد، سگ گاز گرفتگي و ...) (21%)، خشونت و نزاع (10.9%) و خودزني (0.7%) بود. بيشترين پيامدهاي جنيني گزارش شده به‌ترتيب فراواني، بدون پيامد (87%)، تولد زودرس (7.8%) و سقط (5.2%) بود و بيشترين پيامدهاي مادري به‌ترتيب فراواني، بدون عارضه (67.5%)، خونريزي (11.7%)، شكستگي استخوان (11.7%)، انقباضات رحمي و باز شدن دهانه رحم (9.1%) گزارش شده بود. نتيجه گيري: شايع‌ترين نوع تروما در دوران بارداري سقوط بود. تولد زودرس و سقط از پيامد هاي جنيني و خونريزي، شكستگي استخوان، انقباضات رحمي و باز شدن دهانه رحم از پيامدهاي مادري خطرناكي بودند كه گزارش شدند. در برنامه هاي بعدي بايد پيشگيري از اين تروماها در بارداري و پيگيري پيامدهاي بعد از ترخيص مادران از مراكز تروما در الويت باشد.