اثر هشت هفته تمرين مقاومتي-هوازي بر سطوح فاكتور-1 مشتق از سلول استرومايي و فاكتور رشد مشتق از پلاكت در بيماران باي‌پس عروق كرونر: يك مطالعه كارآزمايي باليني

زمينه و هدف: ﺗﻤﺮﻳﻨﺎت ورزشي در ﺑﻴﻤﺎران ﻗﻠﺒﻲ ﭘﺲ از ﻋﻤﻞ ﺑﺎي ﭘﺲ ﺷﺮﻳﺎن ﻛﺮوﻧﺮ (coronary artery bypass grafting: CABG) ﻣﻮﺟﺐ ﺑﻬﺒﻮد عملكرد قلبي عروقي از طريق افزايش چگالي مويرگي عضله قلبي ﻣﻲﺷﻮد. فاكتور رشد مشتق از پلاكت (PDGF) و فاكتور1 مشتق از سلول استرومايي (SDF1) نقش مهمي در آنژيوژنز و تكثير و تمايز سلولي دارند. اين مطالعه به منظور تعيين اثر هشت هفته تمرين مقاومتيهوازي بر سطوح فاكتور1 مشتق از سلول استرومايي و فاكتور رشد مشتق از پلاكت در بيماران باي‌پس عروق كرونر انجام شد. روش بررسي: در اﻳﻦ كارآزمايي باليني 24 ﺑﻴﻤﺎر ﻗﻠﺒﻲ تحت عمل جراحي CABG ﺑﻪ روش ﻧﻤﻮﻧﻪﮔﻴﺮي در دﺳﺘﺮس و ﻫﺪﻓﻤﻨﺪ اﻧﺘﺨﺎب و ﺑﻪﻃﻮر ﺗﺼﺎدﻓﻲ در دو ﮔﺮوه ١2 ﻧﻔﺮي ﺗﻤﺮﻳﻦ ﺗﺮﻛﻴﺒﻲ و ﻛﻨﺘﺮل قرار گرفتند. ﮔﺮوه ﺗﻤﺮﻳﻦ ﺗﺮﻛﻴﺒﻲ ﺑﻪ ﻣﺪت ﻫﺸﺖ ﻫﻔﺘﻪ و ﻫﻔﺘﻪاي ﺳﻪ ﺟﻠﺴﻪ ﭘﺮوﺗﻜﻞﻫﺎي ﻣﻨﺘﺨﺐ ﺗﻤﺮﻳﻨﻲ ﻫﻮازي و ﻣﻘﺎوﻣﺘﻲ را اﺟﺮا ﻛﺮدﻧﺪ. ﻗﺒﻞ و ﺑﻌﺪ از ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺗﻤﺮﻳﻨﻲ ارزﻳﺎﺑﻲﻫﺎي ﺗﺮﻛﻴﺐ ﺑﺪﻧﻲ و ﻧﻤﻮﻧﻪﮔﻴﺮي ﺧﻮﻧﻲ براي ﺳﻨﺠﺶ ﻣﺘﻐﻴﺮﻫﺎ اﻧﺠﺎم ﺷﺪ. به منظور اندازه‌گيري PDGF و SDF1 از روش آزمايشگاهي الايزا استفاده شد. يافته‌ها: ميزان PDGF در گروه مداخله در مقايسه با گروه كنترل افزايش آماري معني‌داري داشت (P 0.05) اگرچه ميزان SDF1a در گروه مداخله در مقايسه با گروه كنترل افزايش داشت؛ اما اين افزايش از نظر آماري معني‌دار نبود. نتيجه‌گيري: اجراي ﻫﺸﺖ ﻫﻔﺘﻪ ﺗﻤﺮﻳﻦ ﺑﺎزﺗﻮاﻧﻲ ﺗﺮﻛﻴﺒﻲ ﺑﺎ تغيير در ﻣﻘﺎدﻳﺮ ﭘﻼﺳﻤﺎيي PDGF در ﺑﻴﻤﺎران CABG ﺑﺎﻋﺚ ارﺗﻘﺎء ﺳﺎزﮔﺎريﻫﺎي ﻓﻴﺰﻳﻮﻟﻮژﻳﻜﻲ ﻣﻄﻠﻮﺑﻲ در ﺳﻼﻣﺖ ﻗﻠﺐ و ﻋﺮوق ميﺷﻮد.