اثر استفاده از بريس زانو و گوه خارجي بر دامنه فعاليت عضلات طي دويدن در فوتباليست‌هاي مرد داراي زانوي پرانتزي

زمينه و هدف: زاﻧﻮي ﭘﺮاﻧﺘﺰي ﻧﻮﻋﯽ از ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺷﮑﻞ زاﻧﻮ در ﺻﻔﺤﻪ ﻓﺮوﻧﺘﺎل است ﮐﻪ در ﺻﻮرت اﺑﺘﻼ ﺑﻪ آن اﮔـر ﺣﺎﻟﺖ ﺗﺤﻤﻞ وزن ﺑﺮ روي دو ﭘﺎ ﻗﻮزكﻫﺎي داﺧﻠﯽ ﻣﭻ ﭘﺎ در ﺗﻤﺎس ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﺎﺷﻨﺪ؛ ﮐﻨﺪيﻞﻫﺎي داخلي ران ازﻫﻢ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻣﯽﮔﯿﺮﻧﺪ. زاﻧﻮي ﭘﺮاﻧﺘﺰي در بازيكنان فوتبال از شيوع بالايي برخوردار است. اين مطالعه به منظور تعيين اثر استفاده از بريس زانو و گوه خارجي بر دامنه فعاليت عضلات طي دويدن در فوتباليست‌هاي مرد داراي زانوي پرانتزي انجام شد. روش بررسي: اين مطالعه شبه تجربي روي 15 فوتباليست مرد داراي زانوي پرانتزي با ميانگين سني 1.8 ±22.13 سال و 15 فوتباليست مرد سالم با ميانگين سني 1.55 ±22.86 سال انجام شد. داده‌هاي الكترومايوگرافي با نرخ نمونه برداري 1000 هرتز در عضلات منتخب طي پنج شرايط دويدن شامل: كنترل (بدون تداخل)، گوه خارجي 10 درجه، گوه خارجي 15 درجه، استفاده همزمان از بريس 30 درجه و گوه خارجي 10 درجه و استفاده همزمان از بريس 30 درجه و گوه خارجي 15 درجه ثبت شدند. يافته‌ها: اثر تداخل درماني بر دامنه عضلات دوسرراني و پهن خارجي در فاز هل دادن كاهش آماري معني‌داري داشت (P 0.05). اثر تداخل درماني بر دامنه فعاليت عضلات دوسرراني و پهن خارجي در فاز پاسخ بارگيري كاهش آماري معني‌داري داشت (P 0.05). نتيجه‌گيري: استفاده همزمان از بريس و گوه موجب كاهش فعاليت دو عضله دوسرراني و پهن خارجي مي‌شود. كاهش فعاليت اين دو عضله مي‌تواند در نتيجه حمايت غيرفعال بريس از مفصل زانو باشد كه در نهايت منجر به كاهش گشتاور آداكتوري خارجي وارده مفصل زانو مي‌شود.