ارزيابي وضعيت تغذيه بيماران مسلول شهرستان گنبد كاووس (1393)

زمينه و هدف: ميزان بروز سل در گلستان 26.7 و در گنبد 24 در صد هزار نفر است. كمبود دريافت انرژي و مواد مغذي از دلايل افزايش خطر سل هستند. سوء تغذيه يك عامل مهم مرگ و مير بالا در جمعيت مسلول است. با كاهش سطح پروتئين‌هاي احشايي، شاخص‌هاي تن سنجي و ريز مغذي‌ها، خطر مرگ و مير افزايش مي‌يابد. اين مطالعه به منظور ارزيابي وضعيت تغذيه بيماران مسلول شهرستان گنبد كاووس در استان گلستان انجام شد. روش بررسي: اين مطالعه توصيفي تحليلي روي 48 بيمار با ميانگين سني 20 ±57 سال مبتلا به سل شهرستان گنبد كاووس در سال 1393 انجام شد. اطلاعات دموگرافيك، سابقه ابتلا به بيماري سل، نمايه توده بدني، آلبومين، هموگلوبين، پروتئين توتال، شمارش سلول‌هاي خوني و مقدار دريافت مواد غذايي ثبت گرديد. يافته‌ها: زنان 58 درصد و روستاييان 52 درصد را شامل شدند. بين نمايه توده بدني و سابقه قبلي ابتلا به سل در بيماران با شدت‌هاي متفاوت بيماري اختلاف آماري معني‌داري مشاهده شد (P 0.05). تفاوت توزيع شدت كم‌خوني در بين بيماران با شدت‌هاي مختلف بيماري، از لحاظ آماري معني‌دار نبود. بين دو گروه جنسي، اختلاف معني‌دار آماري از لحاظ توزيع شدت بيماري مشاهده نشد. متغير سن حتي در حضور ساير متغيرها، اثر معني‌داري بر شدت بيماري داشت (P 0.05). نتيجه‌گيري: با افزايش سن شدت بيماري افزايش مي‌يابد. با افزايش شدت بيماري، نمايه توده بدني بيماران كاهش و شدت سوءتغذيه و كم‌خوني افزايش مي‌يابد. لذا بيماران مسلول به حمايت تغذيه‌اي نياز دارند.