شناسايي عوامل مؤثر بر نوآوري بر اساس الگوي تركيبي قابليت‌هاي پويا و كارآفريني راهبردي

نوآوري از اصلي‏ترين عوامل موفقيت شركت‏هاي دانش‏بنيان در اقتصاد امروز است. شركت‏هاي مشاورۀ مديريت براي موفقيت در فضاي رقابتي نياز دارند تا با ايجاد قابليت ها و اتخاذ راهبرد‏هاي مناسب، نوآوري را در شركت‏هاي خود توسعه دهند. نظريه هاي قابليت هاي پويا و كارآفريني راهبردي از جمله نظريه‏هايي هستند كه امكان تبيين منابع خلق ارزش نوآورانه را فراهم كرده اند. در تحقيق حاضر با اتكا به اين ديدگاه ها تلاش شد تا قابليت ها و راهبرد هاي موجد نوآوري در شركت هاي مشاورۀ مديريتي و اقتصادي تشريح شود. تحقيق حاضر رويكردي كيفي دارد و مبتني بر مطالعۀ موردي چندگانه است. براي تجزيه وتحليل داده‏ها از تحليل تم نظري استفاده شد. نمونۀ مورد مطالعه شامل پنج شركت نوآور مشاورۀ مديريت در كشور ايران بود. نتايج تحقيق نشان داد شركت هاي مشاوره، قابليت هاي فرصت جويانه اي را در شش زمينه ايجاد و تقويت مي كنند كه عبارتند از همكاري و شبكه سازي، استخدام دانشگران، برنامه هاي آموزشي، استفاده از تكنيك هاي جديد، ورود به صنايع درحال ظهور و رشد و يادگيري حين پروژه؛ همچنين قابليت هاي مزيت جويانه اي را در شش حوزه شامل فرموله كردن و اجراي پوياي راهبرد ها، پيگيري تحقق اهداف راهبردي، مديريت محدودۀ كسب وكار، مديريت پروژه ها، مديريت هزينه ها و مديريت نيروهاي پاره وقت شكل مي دهند. راهبرد هاي موكل گرايي و حرفه اي گرايي نيز نقش تعادل بخش را ايفا مي كنند تا دستيابي به نوآوري‏هاي مستمر ارزش‏آفرين امكان پذير شود.