واكاوي موانع برداشت/ ديدباني سپيدايي آبي‌فام در ايران‌زمين

سپيدايي از ﭘﺎراﻣﺘﺮﻫﺎي ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز در ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت زﻳﺴﺖ‌ﻣﺤﻴﻄﻲ و آب‌و‌ﻫﻮاﻳﻲ به‌شمار مي‌رود؛ ازاين‌رو، بررسي رفتار زماني و مكاني آن مي‌تواند ابزاري براي شناخت تغييرات محيطي باشد. ﺳﻨﺠﻨﺪه موديس سپيدايي ﺳﻄﺢ زﻣﻴﻦ را به‌طور ﻣﺴﺘﻤﺮ، در ﻣﻘﻴﺎﺳﻲ ﺟﻬﺎﻧﻲ و ﺑﺎ ﻗﺪرت ﺗﻔﻜﻴﻚ ﻣﻜﺎﻧﻲ مناسب ﺗﻮﻟﻴﺪ و در دسترس پژوهشگران ﻗﺮار داده است. در اين پژوهش، براي واكاوي موانع برداشت/ ديدباني سپيدايي ايران‌زمين، نخست داده‌هاي روزانه سپيدايي سنجنده موديس در محدوده ايران، در بازه زماني 1/1/1379 تا 10/10/1397 و به‌مدت 6867 روز، از تارنماي موديس استخراج شد. پس از موزاييك‌كردن كاشي‌ها، فراواني بلندمدت ديدباني‌هاي سپيدايي ايران‌زمين براي هريك از فصل‌هاي سال جداگانه محاسبه شد. يافته‌ها نشان داد كه عوامل محدودكننده ديدِ ماهواره، در زمان‌ها و مكان‌هاي گوناگون، متفاوت است؛ به‌طوري‌كه در فصل تابستان، به‌ويژه در كرانه‌هاي درياي عمان، رطوبت نقش محدودكننده دارد. درحالي‌كه در فصل زمستان، به‌خصوص در رشته‌كوه‌هاي البرز و زاگرس، ابرناكي عامل محدودكننده به‌حساب مي‌آيد. گذشته از عوامل رطوبت و ابرناكي، ريزگردها نيز عامل محدودكننده برداشت سپيدايي شناخته مي‌شوند. بررسي‌هاي انجام‌شده روي 394 ايستگاه زميني اثبات كرد، در زماني كه ماهواره نتوانسته است سپيدايي را اندازه‌گيري كند، در بيش از 70% موارد، عوامل يادشده گزارش شده است.