آسيب شناسي ارتباطات بين سازماني متوليان حجاب و عفاف (پليس، شوراي عالي انقلاب فرهنگي و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي)

مسئله اصلي تحقيق حاضر نيز آسيب شناسي ارتباطات بين اين سازمان‌ها در زمينه حفظ و ترويج فرهنگ حجاف و عفاف مي‌باشد.تحقيق حاضر با روش توصيفي و تحليلي از نوع كيفي انجام پذيرفته است. جامعه‌ي آماري تحقيق شامل افراد دخيل در مصوبه 427 شوراي عالي انقلاب فرهنگي مي‌باشد كه شامل پليس، اعضاي شوراي عالي انقلاب فرهنگي و كاركنان و اعضاي مرتبط به موضوع در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي مي‌باشد كه جمعاً برابر 158 نفر مي‌باشند. حجم نمونه به روش هدف مند برابر 30 نفر در حد اشباع نظري در نظر گرفته شد. روش جمع آوري اطلاعات ميداني و ابزار آن مصاحبه نيمه ساختار يافته بوده است. براي تجزيه و تحليل مصاحبه از روش تحليل گراوندد تئوري به كمك نرم افزار مكس كيودا استفاده شده است.نتايج تحليل مصاحبه‌ها نشان داد تعاملات بين سازماني در حوزه حجاب و عفاف تحت تاثير عوامل متعددي قرار دارد. انتخاب مديران متولي و دخالت دادن منافع شخصي مديران، برداشت و نوع نگاه كارمندان به حجاب و عفاف، ديدگاه‌هاي متضاد و متفاوت سازمان‌هاي متولي و سرگشتگي و ابهام در درك صحيح مصوبه 427 و عدم مشورت گيري از نهاد نظارتي مسئول براي ارزيابي فعاليت هر يك از سازمان‌هاي متولي از جمله مهم‌ترين آسيب هاي مربوط به ارتباطات بين سازماني در اين زمينه مي‌باشد.