بررسي رابطه ارزش هاي فرهنگي و روحيه كار آفريني با توجه به نقش ميانجي گر باورهاي قالبي (مورد مطالعه: زنان كار آفرين استان خوزستان)

كارآفريني فرايندي است كه در شبكه ي متغيري از روابط اجتماعي واقع شده است. روابط اجتماعي مي توانند رابطه‌ي كارآفرين را با منابع و فرصت ها ، محدود يا تسهيل كنند. بر اين اساس مطالعه، شناخت و تحليل روحيه كار آفريني از رويكردي جامعه شناختي اهميتي دو چندان مي يابد. هدف پژوهش حاضر بررسي ارتباط ميان روحيه ي كار آفريني و ارزش هاي فرهنگي باتوجه به نقش ميانجي باورهاي قالبي مي باشد. جمعيت آماري شامل كليه زنان كارآفرين (اعم از زنان فعال در هسته هاي فناور) استان خوزستان كه طبق آمار ارائه شده از سوي امور بانوان استانداري 264نفر مي باشند. روحيه كارآفريني برمبناي ديدگاه نياز به موفقيت ، ارزش هاي فرهنگي با توجه به ديدگاه پارسونز و همچنين باور هاي قالبي به عنوان متغير ميانجي برمبناي نظريه جامعه پذيري جنسيتي و ديدگاه طرحواره جنسيت مورد تبيين نظري قرار گرفت. حجم نمونه با توجه به خطاي نمونه گيري 05/ 0 و سطح اطمينان 0.95 با آماره مجذور كاي براي يك درجه آزادي، مقدار n=140 به دست آمد. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار و18 SPSSو Amosانجام شد. يافته هاي پژوهش نشانگر اثرگذاري ارزش هاي فرهنگي در چهار بعد توزيع قدرت، درجه پذيرش ابهام، مردانگي و فردگرايي بر روحيه ي كارآفريني با توجه به ميانجي‌گر متغير باورهاي قالبي مي باشد. براين‌مبنا براي تقويت روحيه‌ي‌كارآفريني علاوه بر شناسايي ظرفيت‌هاي زيست بوم كارآفريني در استان خوزستان، توجه به فرهنگ ايده پروري و ايده پردازي و همچنين ايجاد تغيير و تحول ساختاري به ويژه در حيطه باورهاي‌ قالبي ضرورت مي‌يابد.