بررسي رابطه سبك عشق ورزي شوهران با سازگاري زناشويي در زنان شاغل شهر كرمان

تحقيق حاضر با هدف بررسي رابطه سبك هاي عشق ورزي شوهران با سازگاري زناشويي در بين زنان شاغل ادارت دولتي شهر كرمان انجام شد. جامعه آماري تحقيق شامل كليه زنان شاغل و متاهل به تعداد 2147 نفر بود كه تعداد 327 نفر به عنوان حجم نمونه با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي طبقه بندي شده انتخاب و نظرشان در مورد سبك عشق ورزي همسرانشان در ارتباط با آنها پرسيده شد. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه هاي استاندارد عشق ورزي (لس، 1998) و سازگاري زناشويي (گراهام بي اسپانير، 1976) جمع آوري گرديد. جهت تجزيه و تحليل داده هم از نرم افزار SPSSو بهره گيري از آزمون هاي آماري ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون چند گانه استفاده شد. نتايج نشان داد كه بين عشق ورزي با سازگاري زناشويي رابطه معناداري وجود دارد. همچنين متغير عشق ورزي مي تواند مقدار 65 درصد از واريانس متغير سازگاري زناشويي را تبيين كنند. از سوي ديگر بين متغيرهاي دموگرافيك (متغيرهاي تعداد فرزند و تحصيلات همسر) با سازگاري زناشويي رابطه معناداري مشاهده شد. در مجموع به ترتيب سبك عشق ورزي رمانتيك، دوستانه، واقع گرايانه و فداكارانه، سازگاري زناشويي زنان شاغل شهر كرمان را تعيين مي كنند.