اثربخشي هيپنوتيزم‌درماني شناختي بر تصوير بدني و رضايت زناشويي زنان

هدف از پژوهش حاضر بررسي اثربخشي هيپنوتيزم‌درماني شناختي بر تصوير بدني و رضايت زناشويي زنان بود. طرح پژوهش نيمه‌آزمايشي، از نوع پيش‌آزمون‌ـ پس‌آزمون پيگيري با گروه كنترل بود. جامعه آماري شامل كليه زنان مراجعه‌كننده به مركز مشاوره التيام بابلسر بود كه تعداد 22 نفر به روش نمونه‌گيري در دسترس و بر اساس معيارهاي ورود انتخاب و به‌‌صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل جايگزين شدند (هرگروه 11 نفر). گروه آزمايش طي 11 جلسه 90 دقيقه‌اي به‌صورت هفتگي تحت آموزش هيپنوتيزم‌درماني شناختي قرار گرفتند و گروه كنترل طي اين مدت هيچ‌گونه مداخله‌اي دريافت نكردند. هردو گروه در سه مرحله پيش‌آزمون - پس‌آزمون و پيگيري به مقياس تصوير بدني ليتلتون (BICI) و پرسشنامه رضايت زناشويي انريچ (ESQ47) پاسخ دادند. داده‌هاي جمع‌آوري‌شده با استفاده از روش آماري تحليل كوواريانس و آزمون تعقيبي بنفروني تجزيه‌وتحليل شدند. نتايج حاصل از تحليل كوواريانس نشان داد كه تفاوت معناداري بين عملكرد دو گروه آزمايش و كنترل در نمرات تصوير بدني و رضايت زناشويي در مرحله پس‌آزمون و پيگيري وجود دارد و هيپنوتيزم‌درماني شناختي باعث افزايش رضايت زناشويي و بهبود تصوير بدني منفي زنان شد و نتايج پس از دو ماه پايدار ماند. بنابراين بر اساس نتايج مي‌توان استفاده از هيپنوتيزم‌درماني شناختي را به‌عنوان يك روش درماني مناسب و كارآمد در مشاوره‌هاي فردي، خانوادگي و زوجي پيشنهاد كرد.