رابطه سبك‌هاي عشق‌ورزي و تحريف‌هاي شناختي با طلاق عاطفي در زنان

طلاق عاطفي مهم‌ترين مرحله در فرايند طلاق و بيانگر رابطه زناشويي رو به زوال است كه در سال‌هاي اخير ميزان آن افزايش يافته است. از اين‌رو هدف پژوهش حاضر تعيين رابطه سبك‌هاي عشق‌ورزي و تحريف‌هاي شناختي با طلاق عاطفي در زنان بود. طرح پژوهش توصيفي و از نوع همبستگي بود. جامعه آماري پژوهش حاضر تمامي زنان متأهل منطقه 2 شهر تهران در سال 1398 بودند. براي انجام اين پژوهش، تعداد 150 نفر براساس معيارهاي ورود و خروج انتخاب و از آنها خواسته شد نسبت به تكميل پرسشنامه‌هاي طلاق عاطفي (EDS)، مقياس عشق استرنبرگ (SLS) و تحريف‌هاي شناختي بين‌فردي (ICDS) اقدام نمايند. نتايج حاصل از پژوهش نشان داد كه طلاق عاطفي با هركدام از ابعاد سبك‌هاي عشق‌ورزي شامل عشق صميمانه، عشق شورآميز و عشق متعهدانه رابطه منفي معنادار و با هركدام از ابعاد تحريف‌هاي شناختي شامل طرد در روابط بين‌فردي، انتظارات غيرواقع‌بينانه در روابط و سوءادراك در روابط بين‌فردي رابطه مثبت معنادار دارد. علاوه‌براين براساس نتايج ديگر پژوهش، از بين سبك‌هاي عشق‌ورزي، »سبك متعهدانه « و از بين تحريف‌هاي شناختي، »سوء‌ادراك در روابط بين‌فردي «، پيش‌بيني‌كننده معنادار طلاق عاطفي در زنان بودند. بنابراين مشاوران و درمانگران مي‌توانند با ارائه مداخلات و آموزش‌هاي به‌موقع و مناسب در زمينه سبك‌هاي عشق‌ورزي و تحريف‌هاي شناختي احتمال بروز طلاق عاطفي را در زنان كاهش دهند.