پديد آورندگان :
محمدي نجف آبادي، عبدالمجيد دانشگاه آزاد اسلامي واحد اصفهان - دانشكدۀ مديريت - گروه مديريت، اصفهان، ايران , اعتباريان خوراسگاني، اكبر دانشگاه آزاد اسلامي واحد اصفهان - دانشكدۀ مديريت - گروه مديريت، اصفهان، ايران , ابراهيم زاده دستجردي، رضا دانشگاه آزاد اسلامي واحد اصفهان - دانشكدۀ مديريت - گروه مديريت، اصفهان، ايران
كليدواژه :
صنعت گردشگري , منابع انساني , توسعه منابع انساني , تحليل محتواي كيفي
چكيده فارسي :
طرح مسئله: مطابق با گزارش مجمع جهاني اقتصاد در سال 2019، ايران از نظر رقابت‌پذيري گردشگري در وضعيت مناسبي قرار ندارد. آمارهاي موجود نيز رقم ساليانه قابل ملاحظه‌اي از گردشگر خارجي بازديدكننده را نشان نمي‌دهد. از طرفي، امروزه منابع انساني و نحوه مديريت و توسعه آن، يكي از عوامل كليدي موفقيت در استفاده از گردشگري به‌عنوان عامل توسعه اقتصادي پايدار و افزايش فرصت‌هاي اشتغال، كسب درآمد و سود حاصل از عمليات گردشگري در هر منطقه است.
هدف: هدف از پژوهش حاضر شناسايي و اولويت‌بندي راهكارهاي توسعه منابع انساني صنعت گردشگري اصفهان است.
روش: پژوهش حاضر از نظر هدف كاربردي و از نظر شيوه اجرا از نوع پيمايشي محسوب مي‌شود. در اين پژوهش از روش تحليل محتواي كيفي جهت شناسايي و استخراج راهكارهاي توسعه منابع انساني صنعت گردشگري استفاده شد و سپس با توزيع پرسشنامه بين 20 نفر از خبرگان حوزه گردشگري و تجزيه و تحليل آن با استفاده از روش تاپسيس اين راهكارها اولويت‌بندي شدند.
نتايج: يافته‌هاي پژوهش نشان از 11 راهكار در 3 بُعد راهكارهاي اجرايي، آموزشي و تشويقي دارد كه مطابق با نتايج روش تاپسيس، راهكارهاي ارائه آموزش‌هاي همگاني، غني‌سازي و هدفمندسازي دوره‌هاي كارآموزي، طراحي دوره-هاي بازآموزي و توسعه مستمر مهارت‌هاي حرفه‌اي، تهيه و تدوين نقشه شايستگي‌هاي منابع انساني در صنعت گردشگري و توسعه و نظارت بر مراكز علمي دولتي و خصوصي صنعت گردشگري در استان مهمترين راهكارهاي توسعه منابع انساني صنعت گردشگري در استان اصفهان است.
نوآوري: در اين پژوهش براي نخستين بار راهكارهاي توسعه منابع انساني در صنعت گردشگري استان اصفهان با استفاده از تحليل محتواي كيفي شناسايي و دسته‌بندي و با بكارگيري تكنيك تاپسيس اولويت‌بندي شدند.
چكيده لاتين :
Statement of the Problem: According to the report of the World Economic Forum in 2019,
Iran is not in a good position in terms of tourism competitiveness. Existing statistics also do
not show a significant annual number of foreign tourists visiting Iran. On the other hand,
human resources and how to manage and develop them today is one of the key factors in the
success of tourism use as a factor in sustainable economic development and increasing
employment opportunities, earning income and profits from tourism operations in any region.
Purpose: The purpose of the present study was to identify and prioritize human resources
development strategies in the Isfahan tourism industry.
Method: This study was applied in terms of the purpose and survey in terms of the
implementation method. In this study, the qualitative content analysis method was used to
identify and extract strategies for human resource development of the tourism industry. Then,
by distributing a questionnaire among 20 experts in the field of tourism and analyzing it,
these strategies were prioritized using the TOPSIS method.
Results: The research findings showed 11 strategies in 3 dimensions of executive,
educational, and incentive strategies. According to the results of the TOPSIS method,
strategies for providing public education, enriching and targeting internship courses,
designing retraining courses and continuous development of professional skills, preparing
and compiling a map of human resource competencies in the tourism industry, and
developing and monitoring of public and private scientific centers in the tourism industry in
the province were the most important strategies for the development of human resources in
the tourism industry in Isfahan province.
Innovation: In this study, for the first time, human resource development solutions in the
tourism industry of Isfahan province were identified and classified using the qualitative
content analysis and were prioritized using the TOPSIS technique.
