بررسي آثار اقتصادي بلندمدت اصلاح ساختاري بودجه با تاكيد بر منطقي‌سازي تركيب و اندازه دولت در ايران (رويكرد پويايي سيستمي)

هدف اصلي اين پژوهش، شبيه‌سازي آثار بلند‌مدت اقتصادي اندازۀ دولت در اقتصاد و تركيب هزينه هاي آن بر اساس ساختار بودجه ايران در 20 سال آتي با روش پويايي سيستم سناريوسازي‌شده است. در سناريوسازي يكم، افزايش اندازه دولت و تركيب مخارج دولت در اقتصاد نشان مي‌دهد كه با افزايش اندازه دولت، اگرچه روند سرمايه‌گذاري بخش خصوصي در كوتاه‌مدت افزايشي است، اما سطح آن جابه‌جا مي‌شود و از مسير قبلي كاهش مي‌يابد. در بلند‌مدت، ميزان سرمايه گذاري بخش خصوصي كاهش پيدا مي‌كند، و به خاطر آن‌كه دولت بيش‌تر درآمد خود را صرف هزينه هاي جاري مي كند، توليد با افزايش اندازه دولت در بلند‌مدت رشد چنداني ندارد. در سناريوسازي دوم، با افزايش ميزان سهم عمراني دولت از كل بودجه كشور، آثار كوتاه‌مدت و بلندمدت آن به صورت سيستمي برآورد مي‌شود. نتايج نشان مي‌دهد كه هر مقدار سهم عمراني دولت از كل بودجه افزايش مي‌يابد، اگرچه سرمايه‌گذاري بخش خصوصي و سطح آن در كوتاه‌مدت با شتاب بيش‌تري افزايش مي يابد، اما در بلندمدت ميزان سرمايه‌گذاري بخش خصوصي كه متاثر از ساير عوامل اقتصادي است، كاهش مي‌يابد. هرچند توليد ناخالص داخلي و درآمد ملّي نيز در بلند‌مدت افزايش پيدا مي كند، سياست گذاران توسعه اقتصادي كشور براي جهش توليد در اقتصاد ايران بايد با اجراي كارامد و بهينۀ افزايش مشاركت مردم در اقتصاد و كاهش اندازه دولت، درآمدها و منابع درآمدي كشور را در كوتاه‌مدت در توسعه امور زيربنايي، فناوري، و توليدي هزينه نمايند.

The main purpose of this study is to simulate the long-term economic effects of government size on the economy and its expenditures combination based on Iran's budget structure over the next 20 years using the dynamic system of scenarios. In the first scenario, increase in government size and the combination of government spending in the economy show that with the increase in government size, although the private sector investment trend is increasing in the short run, its level shifts and decreases from the previous path, and in the long run the private sector investment declines; Furthermore, since government spends most of its revenue on running costs, production does not grow much in the long run as government size increases. In the second scenario, with an increase of government's construction share of the total budget of the country, its short-term and long-term effects are systematically estimated. The results show that as government's development share of the total budget increases, although private sector investment will increase more rapidly in the short term, in the long run the amount of private sector investment affected by other economic factors will decline, although GDP and national income are also increasing in the long run. Therefore, in order to increase production in the economy of Iran, economic development policymakers must effectively and efficiently increase public participation in the economy and reduce government size, by channeling the country's revenues and revenue sources in the development of infrastructure, technology, and production in the short term.