ساخت شخصيّت داستاني داراي پيشينه بر اساس نظريه‌هاي شخصيّت داستاني

Making a fictional character with a background based on fictional character theories

شخصيّت داستاني ممكن است كاملاً تخيّلي باشد و نويسنده خود خالق آن باشد. نويسنده همچنين مي‌تواند از خصوصيات خود، ديگران و حتّي شخصيّت‌هاي تاريخي و ادبي استفاده كند. در اين صورت، داستان او زمينة واقعي خواهد داشت. اين نوع شخصيّت، شخصيّت داستاني داراي پيشينه ناميده و در جستار پيش رو آفرينش گونه‌هاي آن بررسي مي‌شود. گاهي نويسنده براي ساخت شخصيّتي علمي و واقعي، از تحليل‌هاي روان‌شناسان براي شناساندن شخصيّت‌هاي گوناگون داستاني در كار خود استفاده مي‌كند. برخي شخصيّت‌هاي ساخته‌شدۀ نويسنده، نمونه و الگويي مي‌شود تا نويسنده بتواند از شخصيّت تجربه‌ شدۀ آنان در داستان‌هاي ديگر نيز بهره ببرد. برخي شخصيّت‌هاي اجتماعي، انديشه‌ها و آرمان‌هاي مورد علاقۀ مردم را بيان مي‌كنند. نويسنده گاه از اين شخصيّت‌ها در داستان استفاده مي‌كند. برخي شخصيّت‌ها هم مورد تنفّر مردم هستند. نويسنده ممكن است از به‌ كارگرفتن آن‌ها بپرهيزد. در بازسازي شخصيّت، نويسنده گاهي از عوامل مختلفي مانند لحن افراد استفاده مي‌كند.

The fictional character may be completely imaginary and the author is the creator. The author is also able to use the characteristics of himself, others and even historical and literary figures. In this case, his story will have a real background. This type of character is called a fictional character with a background, and in this article, the creation of its species is examined. Sometimes, to build a scientific and real character, the author uses the analysis of psychologists to identify various fictional characters in his work. Some of the characters created by the author become role models so that the author can use their characters in other stories as well. Some social figures express the ideas and ideals that society likes. Sometimes the author uses these characters in the story. But people hate some characters. The author may refuse to use them. In reconstructing the character, the author sometimes uses various factors such as the tone of the people in the story.