مدل بهسازي سرمايه اجتماعي در مركزهاي آموزش مهارتي كشاورزي استان مازندران

Social Capital Improvement Model in Mazandaran Agricultural Skills Training Centers

سرمايه اجتماعي، رابطه‌هاي اجتماعي غيررسمي است كه منجر به توسعه همكاري در ميان منابع انساني مي‌شود و بهسازي آن در مركزهاي آموزش مهارتي كشاورزي باعث بهبود كنش افراد، گروه‌ها و نهادهاي موجود در اين مركزها براي ارتباط با بازار كار و رونق توليد و ايجاد جامعه مدني مي‌شود. هدف اين تحقيق، ارائه مدل بهسازي سرمايه‌ي اجتماعي در مركزهاي آموزش‌ مهارتي كشاورزي بود. ديدمان تحقيق كيفي و برگرفته از نظريه پايه ور بود. جامعه آماري تحقيق شامل اعضاي هيئت‌ علمي گروه‌هاي مختلف دانشكده‌هاي كشاورزي استان مازندران كه داراي تجربه‌هاي آموزشي و پژوهشي در آموزش‌هاي مهارتي و سرمايه اجتماعي بودند و تجربه همكاري در آموزش‌هاي مهارتي به‌ويژه با جهاد كشاورزي و مركزهاي آموزشي و تحقيقاتي را داشتند. براي گردآوري داده‌ها از روش نمونه‌گيري هدفمند استفاده شد. فرايند گردآوري داده‌ها تا دستيابي به اشباع نظري و آستانه‌ي سودمندي ادامه يافت؛ بر اين مبنا با 22 نفر از اعضاي هيئت‌علمي در گروه‌هاي آموزش و ترويج (8 نفر)، اقتصاد كشاورزي (4 نفر)، توسعه روستايي (4 نفر) و مديريت كشاورزي (6 نفر) به‌عنوان نمونه مصاحبه به عمل آمد. شيوه‌ي تجزيه‌وتحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار مكس كيودا 10 و بر مبناي روش كدگذاري پيشنهادي اشتراوس و كوربين (كدگذاري باز، محوري و گزينشي) صورت‌بندي شد. براي تعيين ميزان توافق و ارزيابي روايي هر شاخص از نگاه خبرگان و پيش از تدوين مدل، از دو ضريب نسبت روايي محتوايي (CVR) و شاخص روايي محتوا (CVI) استفاده شد. يافته‌ها نشان داد كه ميزان محاسبه‌شده براي هر دو شاخص معرفي‌شده 0/8 بود. از مجموعه‌ي يافته‌هاي پژوهش مدلي شامل متغيرهاي علي، زمينه‌اي، مداخله‌گر، هسته اصلي، راهبردها و پيامدها طراحي شد. به‌منظور توافق سنجي نظرها براي اعتبار يابي الگو، يك پرسشنامه در مقياس 9 گزينه‌اي طراحي و در اختيار خبرگان قرار گرفت؛ درنتيجه مدل ارائه‌شده تا حد مطلوبي تائيد شد.

The Social capital is informal social relations that lead to the development of cooperation among human resources and its improvement in agricultural skills training centers improves the performance of individuals, groups and institutions in these centers to communicate with the labor market and the prosperity of production and the creation of civil society. The purpose of this study was to present a model of social capital improvement in agricultural skills training centers.The research methodology was qualitative and the Grounded Theory and purposive sampling method was used. The statistical population included members of the faculty of different departments of agricultural colleges in Mazandaran province that had educational and research experiences in the field of skills training as well as social capital and had a cooperative background especially with the Jihad of Agriculture and training and research centers. The data collection process continued until the theoretical saturation and useful threshold were reached. Accordingly, 22 faculty members in the groups of education and extension (8 people), agricultural economics (4 people), rural development (4 people) and agricultural management (6 people) were interviewed as a sample. Max QDA10 Software and the Struss and Corbin coding strategy (open coding, axial and selective coding) were used for data analyzing. CVR (Content Validity Ratio) and CVI (Content Validity Index) were used to determining the degree of agreement and validity of each index from the experts’ point of view. The results showed that the calculated value for both was 0.8 Based on the research findings, a model was designed that included causal, contextual, interventioner, phenomenon, strategies and outcomes. To validate of the model, a questionnaire based on the 9 scale was designed and provided to the experts participating in the research process. As a result, the proposed model was desirable.