ماهيت و ملكيت معدن در فقه اماميه

معادن يكي از عوامل بسيار مهم و مؤثر در شكوفايي و پايداري اقتصاد جامعه از جوانب مختلفي مانند تأمين مواد اوليه صنايع مختلف، توليد انرژي و اشتغال است. شناخت معادن هم به لحاظ موضوعي و هم به لحاظ حكمي در رجوع افراد جامعه به فعاليت اقتصادي در معدن، بهرهبرداي از معادن و تأثير معادن در اقتصاد جامعه نقش بسزايي دارد. به همين دليل نيز تحقيق در راستاي شناخت موضوع و احكام معادن بسيار ضروري است. تحقيق حاضر با موضوع «ماهيت و ملكيت معدن در فقه اماميه» براي تحقق اين امر مهم انجام شده است. اين تحقيق با هدف توسعهاي ـ كاربردي و با روش تحقيق توصيفي ـ تحليلي ـ تطبيقي انجام شده و به اين نتايج دست يافته است: اولاً: شاخصههاي وجود در زمين، منفعت، ماليت و تكوّن در ماهيت معدن مؤثر است. ثانياً: معادن موجود در زمينهاي انفال ملك امام%، معادن موجود در زمينهاي عمومي براي همه مردم مباح است، معادن موجود در املاك شخصي ملك صاحب زمين و معادن موجود در اعماق غير متعارف براي همه مردم مباح است، اما معادن موجود در اعماق غير متعارف زمينهاي انفال نيز ملك امام% مي‌باشد.

No abstract