مبلمان شهري و كاهش احتمال وقوع جرم در فضاهاي شهري جرم خيز (مطالعه موردي: بوستان كارگران شهر بيرجند)

Presenting a Process for Utilizing Urbane Furniture to Decrease the Risk of Crime at Crime Hot Spot Areas: a Case Study on Kargaran Park in Birjand City

يكي از مسائل مورد غفلت قرار گرفته در استفاده از مبلمان شهري، به‌عنوان مجموعه‌هايي از عناصر و اشياي فيزيكي آسان كننده حضور و فعاليت شهروندان در فضاهاي شهري، نحوه به‌كارگيري آن به‌ منظور پيشگيري يا كاهش وقوع جرم در فضاهاي شهري است. اين پژوهش با هدف استفاده «ابزاري» از مبلمان شهري براي كاهش وقوع جرم در فضاهاي شهري، به اين سؤالات پاسخ مي‌دهد كه جايگاه استفاده از مبلمان در مجموعه راهبردهاي مقابله با جرم و نحوه اثرگذاري آن در اين راستا چگونه است. سپس فرايندي را براي به‌كارگيري قاعده‌مند آن پيشنهاد مي‌كند تا در مطالعه موردي اين پژوهش به كار بسته شود. روش اين پژوهش توصيفي است و داده‌هاي آن در بخش نظري از مطالعات كتابخانه‌اي و اينترنتي به دست مي‌آيد. داده‌هاي بخش مطالعه موردي، كه بوستان كارگران در شهر بيرجند است، بر مبناي جمع‌بندي تحقيقات ديگران و همچنين گردآوري اطلاعات مكاني سايت به دست مي‌آيد. اين پژوهش نشان مي‌دهد كه استفاده از مبلمان در جهت پيشگيري يا كاهش جرم در فضاهاي شهري، جزء راهبردهاي نخستين و زيرمجموعه نظريه‌هاي پيشگيري محيطي جرم است كه در قياس با ساير راهبردها، نقشي مكمل و نسبي دارد. همچنين در حالت عادي، اثرگذاري آن در ميزان جرم به‌صورت دوطرفه (تسهيل‌گر و محدودكننده جرم)، چرخه‌اي و بلندمدت ظاهر مي‌شود. تنها استفاده نظام‌مند آن در قالب يك فرآيند است كه مي‌تواند آن را به كاتاليزوري براي كاهش وقوع جرم تبديل كند. به‌كارگيري اين فرآيند در مورد بوستان كارگران شهر بيرجند كه در يك محله جرم خيز واقع‌شده است، نشان داد كه اين فرآيند قابليت عملياتي شدن دارد و در درازمدت مي تواند در كاهش تمايل مجرمان براي حضور در اين فضا و انجام اقدامات مجرمانه مؤثر واقع شود.

One of the neglected issues in using urban furniture as a set of elements and physical objects that facilitate the presence and activity of citizens in urban spaces is that how to use them to prevent or reduce the risk of crime in urban spaces. This study will answer the question that what is the role of urbane furniture in preventing the risk of crimes, and also dealing with them in hot spot areas. To do this descriptive research, we used internet and documentary studies. The Data of this case study is collected based on the conclusions of others' researches and the collection of spatial information on the site. This study shows that the use of furniture to prevent or reduce crime in urban spaces is a part of the early strategies and subcategories of environmental crime prevention theories that play a complementary and relative role in comparison with other strategies; and naturally, Normally, its effect on the rate of crime appears bilaterally (facilitating and restricting crime), cyclic and long-term. The implementation of this process in Kargaran park of Birjand city which is located in a crime hot spot area showed that this process is practicable and can be effective in reducing the willingness of criminals to stay in this area and to commit criminal acts in the long term.