تحليل انتظارهاي ذي‌ نفعان در برنامه سازگاري با كم‌ آبي استان گلستان

يكي از گزينه‌هاي اساسي پاسخگويي جامعه براي كاهش خطرهاي ناشي از دگرگوني­ هاي آب و هوايي و اثرهاي آن، سازگاري با دگرگوني­ هاي آب و هوا است. از آنجايي كه برنامه سازگاري با كم‌آبي داراي ذي ­نفعان مختلفي مي‌باشند، شناخت اين ذي­ نفعان و تحليل انتظارهاي آنان يك تعيين ­كننده مهم موفقيت برنامه خواهد بود. اين تحقيق با هدف تحليل انتظارهاي ذي­ نفعان و شناسايي مداخله ­گران برنامه‌اي در رويه هاي راهبردي و عملياتي با تأكيد بر برنامه سازگاري با كم ­آبي در استان گلستان نگاشته شده است. از گروه كانوني و اسناد مرتبط برنامه ملي سازگاري با كم آبي و برنامه اوليه سازگاري با كم آبي استان گلستان براي گردآوري داده ­هاي مورد نياز استفاده شد. سپس ماتريس علاقه - قدرت به منظور دسته ­بندي ذي ­نفعان با توجه به قدرت تأثيرگذاري و سطح علاقه نسبت به برنامه به كار گرفته شد. چهار گروه ذي­ نفع شامل: مصرف‌كنندگان/ آب‌بران، مجريان/ تنظيم‌كنندگان، تدبيركنندگان/ تصميم‌گيرندگان و تسهيل­ گران/ تاثيرگذاران كه هر يك داراي علاقه و قدرت متفاوتي بودند، شناسايي شدند. فزون بر اين، 15 نياز و انتظار مانند: استقرار سازه مديريت يكپارچه منبع ­هاي آب گلستان (بانك آمار و اطلاعات آب استان)، آموزش تخصصي بهره‌برداران كشاورزي در زمينه مديريت بهينه مصرف آب و بهره‌گيري از ظرفيت اهداگران بين‌المللي براي توسعه طرح‌هاي سازگاري با كم‌آبي، شناسايي شد كه به تفكيك چهار گروه ذي ­نفعان گفته شده تحليل شدند. در نهايت اقدامات مديريتي براي سازگاري با كم‌آبي در استان گلستان ارائه شد.

قابل كپي پيست نسيت