اثر تمركز صنعتي بر كارايي انرژي در بخش صنعت ايران

The Effect of Industrial Concentration on Energy Efficiency in Iranian Industrial Sector

يكي از مسائل اصلي توسعه بخش صنعت، افزايش كارايي انرژي براي بهبود كيفيت محيط زيست است. در اين راستا، مطالعه حاضر با استفاده از شواهد آماري بخش صنعت براساس كدهاي آيسيك دو رقمي براي دوره زماني 1386 تا 1394 به برآورد كارايي انرژي در زير بخش‌هاي صنعت و اثر تمركز صنعتي بر آن مي‌پردازد. نتايج نشان مي‌دهد كه كارايي انرژي در گروه بازيافت در كمترين مقدار برابر با 0/01 و در گروه توليد ساير محصولات كاني غير فلزي در بيشترين مقدار برابر با 0/78 است. همچنين گروه‌هاي محصولات فلزي فابريكي (كد 28)، كاني غير فلزي (كد 26) و غذايي و آشاميدني (كد 15) داراي كمترين تمركز صنعتي برابر با 0/031 است و گروه ساخت ماشين آلات دفتري، حسابداري و محاسباتي (كد 30) داراي بيشترين تمركز، برابر با 0/394 است. نتايج برآورد الگو توبيت نشان مي‌دهد كه تمركز صنعتي، اثر منفي و معناداري بر كارايي انرژي دارد، و مخارج تحقيق و توسعه، قيمت انرژي و سرمايه انساني اثر مثبت و معناداري بر كارايي انرژي دارد. تخصيص مخارج تحقيق و توسعه در جهت شناخت فرآيندهاي نوين توليدي، بهبود كيفيت سرمايه انساني و توزيع فعاليت‌هاي صنعتي در استان‌ها براساس مزيت نسبي از جمله سياست‌هاي موثر براي افزايش كارايي انرژي است.

One of the key issues in the development of the industrial sector is to increase energy efficiency to improve the quality of the environment. On this issue, the study uses industrial sector data of two-digit ISIC codes for the period of 2007-2015 to estimate energy efficiency of sub-sectors of industry and evaluates the effect of industrial concentration on it. The results show that recycling has lowest energy efficiency equals to 0.01 and Manufacture of other non-metallic mineral products has highest energy efficiency which is equal to 0.78. Also, the Manufacture of fabricated metal products, Manufacture of other non-metallic mineral products and Manufacture of food products and beverages have lowest spatial concentration index equal to 0.031 and Manufacture of office, accounting and computing machinery in highest level is 0.394. The results of the Tobit estimation show that industrial concentration has negative effect on energy efficiency, and R&D expenditure, energy prices and human capital have a positive and effect on energy efficiency. The allocations of R&D expenditures to identify novel production processes, improve the quality of human capital and distributing industrial activities in provinces basic on relative advantages are effective policies to increase energy efficiency.