بررسي عدالت آموزشي اساتيد با فريبكاري علمي و رفتارهاي مدني- تحصيلي دانشجويان

هدف پژوهش حاضر بررسي رابطه عدالت آموزشي اساتيد با فريبكاري تحصيلي و رفتارهاي مدني تحصيلي در دانشجويان است. طرح كلي تحقيق كمي و روش آن توصيفي از همبستگي مي باشد. جامعه آماري پژوهش كليه دانشجويان دانشگاه خوارزمي تهران كه در سال تحصيلي 99-1398، و تعداد آنها مشتمل بر 14542 نفر بوده اند، مي باشد. نمونه تحقيق تعداد 375 نفر از دانشجويان از طريق روش نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب شدند. براي جمع‌آوري اطلاعات از سه پرسشنامه محقق ساخته، عدالت آموزشي (20 سوال) (EJQ)، رفتارهاي مدني – تحصيلي (10 سوال) (ECBQ) و فريبكاري تحصيلي (19 سوال) (ECQ) استفاده شده است. صحت روايي محتوايي و صوري ابزارها توسط پنج نفر از اساتيد و متخصصين اين حوزه مورد بررسي و تاييد شد. همچنين پايايي آنها با استفاده از ضريب آلفاي كرونباخ بدست آمد كه براي هر پرسشنامه به ترتيب 0.93، 0.91 و 0.96 محاسبه شده است كه حكايت از تاييد پايايي ابزار اندازه‌گيري پژوهش دارد. آزمونهاي آماري براي تجزيه و تحليل دادهها در اين پژوهش ضريب همبستگي پيرسون، رگرسيون خطي ساده، تحليل مدل معادلات ساختاري و همچنين آزمونهايF و T از طريق نرم افزار SPSS و AMOSاستفاده شده است. يافته‌ها نشان ميدهد كه بين عدالت آموزشي و فريبكاري تحصيلي رابطه منفي و معنادار و بارفتار مدني تحصيلي رابطه مثبت و معناداري وجود دارد. ساير يافته‌ها بيانگر آن است كه متغير عدالت آموزشي پيش‌بيني‌كننده مناسبي براي متغيرهاي فريبكاري تحصيلي و رفتار مدني تحصيلي دانشجويان است. همچنين نتايج حاصل از مدل معادلات ساختاري نشان از تاثير مثبت عدالت آموزشي بر رفتار مدني تحصيلي، و تاثير معكوس بر فريبكاري تحصيلي دارد. به عبارتي عدالت آموزشي اساتيد در كاهش فريبكاري تحصيلي نقش به سزايي دارد و احترام، رعايت شرايط و توجه به نيازهاي دانشجويان از سوي استادان، آنان را به سمت رفتارهاي مطلوب و عادلانه سوق ميدهد و حس ارزشمندي و خودباوري را در دانشجويان ايجاد ميكند.