شيوه‌هاي تبليغي در اسرار التوحيد

«تبليغ» به معني رساندن پيام به ديگري از طريق برقراري ارتباط، به‌منظور ايجاد دگرگوني در بينش و رفتار اوست و به‌عنوان ارتباط متقاعدگرانه و كوششي است كه به‌منظور نفوذ و تأثيرگذاري بر مخاطب معرفي مي‌شود. ابوسعيد ابي‌الخير از عارفان برجسته‌اي است كه به اصول تبليغ آشنا و معتقد است و اصلاح افكار افكار مخاطبان و نيز تربيت اشخاص يكي از دغدغه‌هاي اساسي وي به ‌شمار مي‌آيد. آنچه در اين پژوهش بررسي مي‌شود، شيوه‌هاي تبليغي ابوسعيد در اسرار التوحيد است كه به روش توصيفي‌تحليلي انجام مي‌گيرد. بر اساس نتايج اين پژوهش، بوسعيد از شيوه‌هاي تبليغي چون روش همراهي، روش نفي و اثبات، روش الگويي، روش تدريجي، روش استدلالي، روش تداعي معاني، روش تكرار و روش طرح ناگهاني و حاضرجوابي براي بيان پيام خويش استفاده كرده است. به‌جز ارزش پيام او، آنچه شيوۀ وي را از ديگر شيوه‌ها متمايز مي‌كند، ترفندهايي است كه در هريك از شيوه‌هاي تبليغ به كار مي‌برد. اثرگذاري بوسعيد بر رفتار مخاطبان خويش با تغيير حال دروني و تحولات عاطفي و اعتقادي آنان ظاهر مي‌شود.