بررسي تطبيقي تابو در سه اثر حماسي: گيل‌گمش، رامايانا و گرشاسپ‌نامه

اين مقاله با شيوۀ تحليلي-تطبيقي و با هدف شناخت تابوها و كاركرد آنها، انديشه‌هاي همسان و ناهمسانِ سه قوم سومري، هندي و ايراني را در سه مقطع تاريخي بررسي كرده است. بدين منظور، با خوانش سه اثر برگزيدۀ گيل گمش، رامايانا و گرشاسپ‌نامه، همراه با شناخت تابوهاي موجود در اين آثار، به تحليل و توصيف اين مقوله پرداخته شده است. تابو، به مثابۀ باورداشتِ وجود نيرويي ماورائي و حرمت بخش در شماري از اشيا، گياهان، جانوران و آدميان، با برخورداري از دو ويژگي «تقدس» و «حرمت»، مقوله - مفهومي برجسته در عرصۀ مطالعات ادبي و مردم شناختي است. با شناخت و تحليل تابوهاي موجود در اين سه اثر نشان داده شده است كه باورها و قوانين تابويي، با كاركردهاي ويژۀ خويش، نقشي برجسته در اين آثار ايفا مي‌كنند و به كنش و واكنش‌هاي شخصيت‌هاي حماسي - اساطيري سمت وسويي خاص مي‌بخشند؛ ويژگي‌اي كه گوياي همگوني نوع كاركرد ذهن آدمي در دوره‌هاي گوناگون پيشاتاريخي و تاريخي در عرصه‌هاي متفاوت جغرافيايي است.