بهره‌برداري هماهنگ از حوضچه‌هاي تعديل سيلاب شهري با كنترل بهينه‌ دريچه‌ها با استفاده از الگوريتم جستجوي هارموني (مطالعه‌ موردي: شبكه زهكشي حوضه آبريز شرق تهران)

با رشد جمعيت، توسعه شهرنشيني و افزايش نيازهاي جوامع، امروزه مديريت منابع آب بيش از گذشته مورد توجه گرفته است. مديريت حوضه آبريز شهري با كنترل و هدايت رواناب، به منظور كاهش دبي اوج رواناب و كاهش حجم آبگرفتگي انجام مي‌ شود. احداث حوضچه هاي تعديل سيلاب در سيستم‌هاي جمع‌آوري رواناب شهري موجب تأخير در زمان وقوع دبي اوج و كاهش دبي اوج رواناب مي ‌گردد. عملكرد اين حوضچه ها، نه تنها به ابعاد آن ها و سازه‌ هاي ورودي و خروجي‌شان، بلكه به نحوه ي بهره برداري از اين سازه‌ ها نيز وابسته است و مي‌ تواند در ميزان راندمان و كارايي آن ها در كنترل سيلاب شبكه زهكشي شهري مؤثر واقع شود. در اين تحقيق، بهره‌ برداري هماهنگ از حوضچه هاي تعديل سيلاب شبكه زهكشي شرق تهران، با استخراج منحني‌هاي كنترل بهينه‌ي دريچه ها مورد توجه قرار گرفته است. براي اين منظور از الگوريتم جستجوي هارموني (HS) در تركيب با مدل هيدرولوژيكي- هيدروليكي SWMM براي استخراج منحني هاي كنترل بهينه‌ي دريچه‌هاي سازه‌هاي ورودي و خروجي حوضچه‌ها، با هدف حداقل سازي حجم سيلاب مازاد بر ظرفيت شبكه استفاده شده است. نتايج براي 5 رويداد بارش بزرگ در ايستگاه باران سنجي نياوران نشان مي‌ دهد كه بهره‌ برداري بهينه ‌ي هماهنگ از اين حوضچه‌ ها باعث بهبود سطح عملكرد حوضچه ‌ها در مقايسه با روش فعلي بهره‌ برداري شده است، بطوريكه رويكرد پيشنهادي براي رويدادهاي بزرگ بارش مورد بررسي به طور متوسط حدود 62 درصد سيلاب مازاد بر ظرفيت شبكه زهكشي را كاهش داده است.