فرايند نوآوري سامانه‌هاي محصول‌پيچيده در صنعت هوانوردي ايران:برهم كنش مهندسي معكوس و مهندسي رو به جلو

با توجه به الگوي متفاوت تكامل و توسعه سامانه‌هاي محصول‌پيچيده (CoPS) در مقايسه با مدل‌‌هاي نوآوري مرسوم، اين مقاله به بررسي فرايند تطور و تكامل نوآوري در سامانه‌هاي محصول‌پيچيده در صنعت هوانوردي ايران با استفاده از مفهوم مدل‌‌ چرخه عمر در مهندسي سيستم‌‌ها مي‌‌پردازد. در اين مقاله، مدلي براي شناسايي و تحليل مراحل نوآوري محصول در CoPS با تمركز بر آشكار كردن برهم كنش بين مهندسي معكوس و مهندسي روبه‌‌‌‌جلو توسعه مي‌‌يابد. براي اين منظور، ابتدا با مرور پيشينه و بررسي مدل‌‌هاي چرخه عمر CoPS در مهندسي سيستم، چارچوبي مفهومي براي مطالعه فرايند نوآوري در CoPS ايجاد شد. سپس، از طريق مطالعه چندموردي مبتني‌‌بر تحليل‌‌هاي توالي زماني سه محصول پيچيده در صنعت هوانوردي، يك مدل فرايندي مبتني‌‌بر چرخه عمر در CoPS توسعه يافت كه شامل مراحل مهندسي معكوس و بازيابي طراحي (دربرگيرنده مراحل ارزشيابي و تحليل داده‌‌ها، توليد بسته داده فني، تصديق طراحي، تكميل بسته داده فني و پياده‌‌سازي طراحي)، مفهوم، توسعه، توليد، بهره‌‌برداري، پشتيباني و كنارگذاري است. يافته‌‌هاي ما چندين ويژگي بارز را درخصوص مدل نوآوري CoPS در صنعت هوانوردي ايران به شرح زير نشان مي‌‌دهد. اين مدل، سيستمي پيچيده از فرايندهايي است كه داراي ويژگي‌‌هاي همزماني، تكرارشوندگي، بازگشتي بودن و بهم وابستگي هستند. طي فرايند نوآوري محصول، مهندسي معكوس و مهندسي روبه‌جلو برهم تأثير متقابل مي‌گذارند. همچنين، اين مدل چارچوبي نظام‌‌مند و كاربردي به منظور مديريت بهتر فرايند نوآوري در سامانه‌هاي محصول‌پيچيده‌‌اي فراهم مي‌‌كند كه براساس ايده‌‌ها و داده‌‌هاي فني حاصل از مهندسي معكوس در تعامل با مهندسي روبه‌‌جلو و طراحي مستقيم شكل مي‌‌گيرند.