بررسي اثر مسابقه ارتقا برافزايش بهره‌وري نيروي كار در بنگاه‌ها(نمونه موردي: شركت كاله آمل )

يكي از ابزارهاي رايج كارفرمايان براي ايجاد انگيزه در كارگران جهت تلاش بيشتر و برطرف كردن يادگيري نامتقارن تئوري مسابقه است كه با ساختاربندي دستمزد به دنبال بررسي چگونگي تأثير ساختار دستمزد و پاداش براي ايجاد انگيزه در نيروي كار به‌منظور افزايش عملكرد آنان است. هدف پژوهش حاضر استفاده از تئوري مسابقه براي ايجاد انگيزه در كارگران ايراني و افزايش سطح فعاليت آنها براي ارتقاي عملكرد بنگاه‌هاي كشور است. براي پاسخ‌گويي به سؤالات تحقيق از مدل مسابقه چندنفره (Multiperson Tournament) با در نظر گرفتن n كارگروn جايزه (پاداش) استفاده ‌شد كه در آن سطح تلاش معياري از بهره‌وري و عملكرد نيروي كار فرض شده است. شيوه طراحي ساختار جايزه به‌گونه‌اي است كه بعد از مشاهده ميزان توليد كارگران، افراد با تلاش بيشتر با يك ضريبي جايزه بيشتر و افراد باقي‌مانده جايزه كمتري را دريافت مي‌كنند. براي گردآوري داده‌ها با استفاده از ابزار پرسشنامه عملكرد طرح‌هاي متفاوتي از مسابقه ارتقا بر گروهي از كاركنان شركت كاله در سال 1395 مورد ارزيابي قرار گرفت. نتايج پژوهش نشان داد كه اندازه مسابقه در صورت ثبات ساختارِ جايزه تأثيري بر تلاش نيروي كار نداشته است. همچنين ساختار جايزه نيز بر تلاش كارگران بي‌تأثير است. بنابراين اين دو روش (اندازه مسابقه و ساختار جايزه) نمي‌توانند به‌عنوان ابزاري براي ايجاد انگيزه در جهت افزايش عملكرد مورداستفاده قرار گيرند. از طرفي با توجه به وجود هزينه ثابت براي اجراي مسابقات، بنگاه‌ها مسابقه‌هاي بزرگ‌تر را ترجيح خواهند داد.